مينهن وسڻ جا پار ڀٽن تي،
منهنجي ٿر جا ٻار ڀٽن تي.
اونهاري ۾ هوندا آهن،
واهوندي جا خار ڀٽن تي.
واري ان تي ويچاري پئي،
ڪير ڇڏي وئي سار ڀٽن تي.
ڀونءِ ڀني آ، هاڻ ته مولا !
واپس هُن کي وار ڀٽن تي !
تنهائيءَ ۾ سوچي ويٺو،
هڪڙو تخليقڪار ڀٽن تي.
سانوڻ مند ۾ روز هوا پئي :
پُڇندي آهي پار ڀٽن تي.
تون جو مُرڪين مينهن جا ماما !!
ٿي وئي آ ٿڌڪار ڀٽن تي.