ڀٽائيءَ جي ڀونءِ ۽ سنڌوءَ جا ڪنارا،
وري ياد ايندئي مِٺيءَ جا نظارا.
ڀلين ڏور گهارين، عجب رنگ نهارين،
وساري نه سگهندين اکين جا اشارا.
مري تون گهُمي ڏس، پنڊي ڀي ڦري ڏس،
پلئه ڪونه پوندئي ڀِٽون ۽ ڀٽارا.
قلندر جي نگريءَ جو مَٽ ناهي جڳ ۾،
ڏسي دنگ ويا رهجي، سڪندر ۽ دارا.
بلاول، عنايت، هِتي دولهه دودا،
۽ سنڌوءَ جي محبت ۾ هوشوءَ جا نعرا.
وکر چاهتن جو ورهائن “چمن” ٿا،
صدين کان هي وسندڙ سنڌين جا اوتارا.