ٿر ڊيم
ڇالئي ستا پيا آهيو
آن جي ننگن ڏي ڪنهنجون
پاپي اکيون تڪن پيون
آن جون ٻنيون ۽ سيمون
آن جي هٿان وڃن پيون
سازش آ سامراجي
جنهن سان لُٽيا وڃو پيا
۽ ماٺ هي اوهان جي
واسينگ جين اوهان کي
ان ڏينهن ڏنگ هڻندي
جنهن ڏينهن ڪرين
crane آن جو
لوڙهو پٽي ڇڏيندي
ان ڏينهن دانهن ڪنهنکي
منهنجا ادا تون ڏيندين
هن ديس کي دلالن
وڪڻڻ اڳي به چاهيو
پر ڙي او ڀاءُ منهنجا
نُهٽي جي هڪ نياڻي
بُختو کي ياد ڪر تون
هڪڙو سلام ڪر تون
ان جي اٽل ارادي
ڌارين کي دور هڪليو
منهنجا ادا ٻڌي ڇڏ
منهنجا مٺا ٻڌي ڇڏ
سندرو نه جي ٻڌو پان
پنهنجو هي ديس ٿرڙو
پنهنجي هٿن مان ويندو
چمڙا فروش ڪانئر
پنهنجي وڏن جا هڏڙا
کوٽي ڪڍي ڇڏيندا
پنهنجين ونين جون ڇاتيون
رت جا ڦڙا ٽمينديون
پنهنجيون اديون الاڙي!
ڇا ڇا نه ڀاءُ سهنديون
ماٺو نه ٿي او ٿريا
توکي قسم امان جو
تنهنجو هي ديس تولئي
جيئڻ جي جاڳ آهي
تنهنجو هي ديس تنهنجي
ٻچڙن جو ڀاڳ آهي