ڏات ڪيا وسڪارا آهن،
توڙي سرد سيارا آهن.
اوجاڳيل هي نيڻ پيا لئه،
ورهين کان تاسارا آهن.
ڪونج اُڏامڻ جي مند آهي،
بازن جا لامارا آهن.
اُڀ ۾ بادل مُرڪن ٿا پيا،
ٿريا ڪين اُڃارا آهن.
مور هرڻ کي مارڻ وارن،
مارين جا منهن ڪارا آهن.
خيالن جا هي کيٽا آهن،
سوچن تي ڇو مارا آهن ؟
هڪڙي پاسي سهرا گونجن،
ٻي پاسي ڪيڏارا آهن !
مُنهنجي دزيل ذهن مٿان اڄ :
لاٿا “چمن” ڄارا آهن.