ڀلوڙ راڳي رجب فقير کي ڀيٽا
لفظ جنهن پل هوائن ۾ وکريا هُئا،
ڪونڀٽن جو ڪڪوريل ڪُراڙو بدن،
جام جهوميو هيو، خوب تڙپيو هُيو،
ٽاھ کائي اُڏاڻا هُئا مورڙا،
ڊيل ڦٿڪي هُئي مرگهه مُرڪيو هيو،
ڪونج ڪُرڪا ڪندي اُت پڳي هُئي پرين،
جن پڊن تان اوهان جو گذر ٿيو هُيو،
۽ ٻڌايان مان ڪهڙا قصا سيم جا،
وڻ لامن کي لوڏي پڇائون ٿا ڪن،
تون ڌراڙن جي سينڍن جو سُهڻو سنگم،
تون ڳنوارن جي ڳالهين جو موضوع مٺا،
تون پخالي جي پيرن جو پوڙهو ڀرم،
تون ڏهاڳڻ جي ڳوڙهن جي پاڻيءَ جيئان،
تون سهاڳڻ جي چُوڙي جو هلڪو رِڌم،
تون ڪنوارين اکين جو ڪو سپنو سڄڻ،
تون لڳين ٿو حجابن جي موسم جيان،
تون جوانيءَ ۾ لکيل نشيلو نظم.