مون ڀانيو تو آ ياد ڪيو !
ڪنهن ڳيريءَ ويٺي راڳ ڪيو،
مون ڀانيو تو آ ياد ڪيو !
ڪلهه اڪ جي نيرين ڦُلڙين کي،
ڪو پوپٽ گهيري ويٺو هو،
۽ ڀونئرن لاٿو ڦيرو هو،
مون ڀانيو تو آ ياد ڪيو !
ڪلهه باک ڦُٽيءَ جي ويلا هُئي،
سڀ منظر اُجرا، اُجرا هئا،
۽ ماڪ جا ننڍڙا قطرا هئا،
جي مُنهنجي مُک تي مُرڪيا هئا،
۽ مور خوشيءَ مان ٻوليو هو،
مون ڀانيو تو آ ياد ڪيو !
ڪَلهه ڪُونج اُتر کان ڪُڻڪي هُئي،
هيءَ دلبر دلڙي ڌڙڪي هُئي،
۽ ساڄي اک ڀي ڦڙڪي هُئي،
ڪا سار هوا ۾ سُڏڪي هُئي،
۽ ڪانگ ڪنڊيءَ تي ٻوليو هو،
مون ڀانيو تو آ ياد ڪيو،
مون ڀانيو تو آ ياد ڪيو !