وينگس مرڪي چاهه اکين سان ٽاڪي وئي
مردي ۾ ڄڻ ساهه اکين سان ٽاڪي وئي.
رڻ پٽ جهڙا خواب هئا سڀ نيڻن ۾،
موج ڀريو درياهه اکين سان ٽاڪي وئي.
تنبوري جي تار تي گم ٿي ويندو هان،
من ۾ ڀٽ جو شاهه اکين سان ٽاڪي وئي.
پايل، ميندي، چوڙيون، سرخي ميڙ وٺي،
آئي ۽ پوءِ ٺاهه اکين سان ٽاڪي وئي.
هٿَ ڪلهن تي ڍاري، مٺڙو ڳالهائي،
اندر ۾ الله، اکين سان ٽاڪي وئي.
مٽيءَ ذرڙو جيون پنهنجو هو ان ۾،
اڀ جيڏو اتساهه اکين سان ٽاڪي وئي.
صوفي سوچن جو مالڪ شهمير هيو،
آفاقي ويساهه اکين سان ٽاڪي وئي.