شاعري
اکڙين جي ڀاڪر ۾
ڪتاب ”اکڙين جي ڀاڪر ۾“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب خوبصورت شاعر شهمير سومري جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. عبدالغفار تبسم لکي ٿو: ”شهمير سومرو پنهنجن اندر جي اڌمن، ولولن ۽ بي چيني کي هڪ ذميوار شاعر جيان پنهنجي شاعريءَ ۾ سموئڻ جي ڀرپور ڪوشش ڪئي آهي ڪنهن ڪنهن جاءِ تي سندس اظهار ڪمال جو آهي هن جي اظهار جي بي ساختگي ۽ اسلوب هن جا بنهه پنهنجا آهن وقت جي اهميت ۽ ڏات جي مسلسل مشق يا قربتن ۾ رهي هو وڌيڪ رياضتن سان پنهنجي امرتا جو سفر سڦل ڪري سگهي ٿو، سندس خيالن جي پاڪيزگي، فطرت سان هم آهنگي ۽ سوچن جي وشالتا سان گڏ اگر مطالعو به زير مشق رهيو ته ضر
- 4.5/5.0
- 5595
- 683
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- شهمير سومرو
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- حق ۽ واسطا ليکڪ وٽ محفوظ
- ارپنا
- سنڌ سلامت پاران
- پبلشر پاران:
- شاعري ـــ اجتماعي درد جو فلسفو
- تخليق جي آڌار مڃتا جو سفر
- احساس جي گلابي شاعري
- خيال ستارن جيان
- سوچن جو سُٽ
- حمد شريف
- نعت شريف
- غزل
- جڏهن ڀي پرين جي اچي ياد ٿي،
- وينگس مرڪي چاهه اکين سان ٽاڪي وئي
- چاهه جي چانڊاڻ پائي ٿو گهمان.
- اسان جي وفا نئين رلي ٿي سبي.
- نه ڪو سنگتي، نه ڪا سرتي، اسان جي زندگي آهي.
- گـــنــاهه وائـــڙا هـئـا، ثـواب وائڙا هئا.
- ريشمي وار سڳيءَ ۾ بند ڪر.
- اوهان ڏي اسان جي وفا ٿيڙ کاڌا.
- جيت جو نـظريو هار جو نظريو.
- مان دلبر جو، دلبر منهنجو، ڇو ناهي!
- پيار جي احساس کي پاڻي ڏيو.
- هڪڙي اخبار وڇائي سمهي پيو آهي.
- پرين تنهنجي وئي کان پوءِ وفا جا نيڻ آلا ها.
- سوريم پئي پيارا تسبيح جا داڻا ها.
- اسان جي پيار جا جذبا پرين شفاف رهيا.
- اسان جا خواب برفيلا اسان جا نيڻ ڀڙڪيلا.
- تو سان گذريون جي ساعتون آهن.
- اسان جي انگ انگ مان ٿو نڪري چنڊ چاهه جو.
- اکين جي ڪنارن تي لڙڪن جون ٻيڙيون.
- جهوپڙي ۾ وڃي ستي آهي.
- تنهنجو ئي سپنو آ اکڙين جي ڀاڪر ۾.
- رات جو ساڻ آوارگي ٿي ٻري.
- زندگي ڳوٺ جو ڪچو رستو.
- درُ جو کڙڪيو ته ڇرڪ نڪري ويو.
- هڪ مرڪ جي پاڇي ۾ لڙڪن جا اٽالا هن.
- سفر جو ٿڪُ لهي ويو سڀُ اکين سان زورَ ڏئي وئي آ.
- ڀل جلي اندر اسان جو خير آ.
- اوهان جا خواب پنڇي هن اسان جا نيڻ آکيرا.
- گلاب ڀي نقاب ٿا اچن پائي.
- تنهنجو هر هڪ غم دوا جهڙو هيو.
- سينهو چنڊ ڀرپور، پرين جي گهاگهر جو.
- روشني ۽ حيات آ مون لئه.
- هو جو مون کي پيو ٿو سلجهائي.
- سڌ نه آ ڇو ڏسي رهيا آهيون.
- هوءَ آئي ته جاڳي پيا خير سان.
- نيڻن تي هٿ پرينءَ جي خوابن رکي ڇڏيا.
- هڪ وڻي اهڙي پڙي سان ڇوڪري.
- جانِ جانا ملي وئي مون کي.
- چون ٿا سڀئي ماڻهو سچ اسان چريا آهيون.
- دل چئي تي هلي پيا آهيون.
- محبوب عاشقن جي آهُنِ جو خيال ڪر.
- هر دم هي دل آتي آهي.
- يادگيرين جي رليءَ تي هي ستارا تو اڻيا.
- ڪو نه سوچيو مون ته ٿيندين ائين تون.
- هو اميراڻيون اکيون، منهنجون فقيراڻيون اکيون.
- سفر اسان جو عشق جي دڳن تي جاري آ.
- دوسـتاڻـي مزاج جا آهيون.
- ايڏا نه درد ڏي تون پٿر نه ٿي وڃان.
- زندگيءَ ۾ وڏو مزو آيو.
- چٺي تنهنجي چمي ناهي چپن کي ننڊ ڪيئن ايندي.
- پيار تنهنجو پرين ڪڪر وانگي.
- اڪيلو جيون پرين به ناهي حياتي ويران ٿي وئي آ.
- پيارُ ڄڻ سمنڊ سج جو منظر آ.
- خوشين جي ڪهاڻي حياتي اسان جي.
- منهنجون اکڙيون ڪتابن تي گھمنديون رهيون.
- نيڻ مون سان ملائي ويو.
- اکين ۾ خواب اچن ٿا مسافرن وانگي.
- باهه جي شعلن تي گهر منهنجو هيو.
- افسوس هيل خالي بادل به ڪو نه آيا.
- ڪل خواب پيا آهن مجبور نگاهن ۾.
- هڪڙي مون تصوير رکي ڇا اندر ۾.
- نوجوانيءَ ۾ گھاوَ جهونا ڏسو.
- هر زخم جي دوا مرڪ تنهنجي مٺا.
- ٿورو هاڻي سڪون آيو آ.
- مٺا ڏيکاريا تو ها وڏا رنگين سپنا.
- چاهت جو اظهار اڌورو رهجي ويو.
- تو سوا هي ڪهڙي آهي زندگي.
- هن چٺي منهنجي جو ڦاڙي آهي.
- ڏک وساري مان جي رهيو آهيان.
- اسان جي دعائن جي منزل پرين تون.
- نه مور ڄاڻان خوشي آهي ڇا؟
- ڦٽ ٿو ڏين چاهت جي هر دم چهري تي.
- زندگي تو سواءِ رڻ وانگي.
- خوبصورت خواب جهڙي ڇوڪري.
- ساهه منهنجو صنم تو نپوڙي ڇڏيو.
- درد وٺڻ يا درد ڏيڻ ٿو چاهين تون؟
- اڌورا خواب مليا هن اڌوري ننڊ ملي آهي.
- مينهن ڪڻين لئه جيئن ٿر ماندو.
- نظر اسان جي پياسي جنهن جي نظر اها سا نظر نه آئي.
- هو سڪ منجهان محبوب جنهن مون کي سمايو ساهه ۾.
- اوهان جي ياد اسان کي پئي ستائي ٿي.
- اسان ڪو نه ٻي ڪا عبادت ڪئي آ.
- هو جواني ۾ هو، مور جهونو نه هو.
- شخص هو پاڳل الائي ڪير هو.
- بي وفا سان ايترا ناتا نه رک.
- مون کي منزل چيو تنهنجي منزل اڃا.
- اسان تنهنجي در جا سوالي سدائين.
- محبوبُ طلب ڪن ٿا اکڙين جا هي اوجاڳا.
- ڏٺو جنهن جنهن حسن تنهنجو انهن کان دانهن نڪري وئي.
- تو بن مون کي ٿي تڙپائي چنچل چانڊوڪي.
- منهنجون اکيون ڏسن ٿيون محبوب خواب ڏاڍا.
- تنهنجو چهرو گلاب ڀانيان ٿو.
- اسان جي به ٻڌ ڪا گذارش پيارا.
- جناب اک ۾.
- تنهنجي ته در جو منهنجي لئه بند رهيو ڪڙو آ.
- پرين تنهنجي اکين ۾ شاعري آ.
- محبوب ٿو نهاري پنهنجي حساب سان.
- ادائون اوهان جون اداڪار آهن.
- بندگي جا اثر ٿا وڌن هر گهڙي.
- اوهان جو اسان کي ڀلائي ڇڏيو آ.
- خوبصورت ناز نيڻن ۾ هئا.
- تون هئين، هيءَ حياتي ڀي مٺڙي هئي.
- اجورو ڏي خدا مون کي هتي ٿورو ثوابن جو.
- مظلوم جي پارت ٿي.
- ساڻا ساڻا نيڻ مزوري ڳولهن ٿا.
- هٿ ادب جا ٻڌي، مون رکي جهول ۾.
- شام پاڇي جئين لڙي وئي زندگي.
- مون کي تنها ڪري ويو جاني.
- جو ڏک ڏئي هو کلندو، سوئي مزار تي.
- ڳاڙها، ڳاڙها، شباب پاڻيءَ ۾.
- مان ته دنيا ۾ يار پيارا تنها ٿي ويو هان.
- پيار وارن کي ڇا ڪندا ماڻهو.
- تون به ڏس زندگي فقيرن جي.
- هٿ ڇڏايئي دوستيءَ جو رنگ پيلو ٿي ويو.
- يار منهنجي زندگيءَ جو سج لهندو.
- زندگي گيت هڪ نرالو آ.
- مون ڏٺي هڪڙي مرڪ لڙڪن ۾.
- منهنجون اکيون ڏسن ٿيون محبوب خواب ڏاڍا.
- اسان کي به ايڏو نه بيوس ڪيو.
- ڏٺو مون يار سپني ۾، ڪيو سي پيار سپني ۾.
- مون کي واپس جو چٺي ڦاٽل ملي.
- هڪڙو چهرو مون کان مور نه وسري ٿو.
- سياڻي پرين سان چريو چاهه منهنجو.
- ٿڪل اکين ۾ هجوم سپنن جو رات ترسيو.
- هڪڙي تاريخ سڏيندي آهي.
- رات کائي پئي اڪيلائي.
- ڏٺا هن خواب چنڊ جهڙا ڪجن چانڊاڻ جون ڳالهيون.
- بي وفا سان وفا ڪندو آيس.
- خوبصورت لڳل هئي ميندي.
- اکين منجهه خوابن کي پوکيان پيو.
- لڙڪن جو وسڪار حياتي ٻوڙي ويو.
- رنج پوڙهو پيو ٿو سڪي اس تي.
- تهذيبي ٽڪراءَ جو حامي ناهيان مان.
- تنهنجي نيڻن جي راهه ۾ آهيان.
- ٽيڪ ڀتِ کي ڏئي هو سوچي ٿو.
- هوءَ ڇوري اکين ۾ ڇڏي ٿي وڃي.
- تنهنجي پرچڻ کان اڳ واري تنهائي.
- آخري پنو