تو بن مون کي ٿي تڙپائي چنچل چانڊوڪي.
نٽهڻ اس وانگي ٿي کائي چنچل چانڊوڪي.
تون جي آهين ساڻ ته مون کي چنڊ ڀي کيڪاري،
هونءَ ڀلجي ڀي ڪو نه ڳالهائي چنچل چانڊوڪي.
مون کي تڙپائڻ جي خاطر منهنجي ڪمري جي_
جاري مان جھاتيون ٿي پائي چنچل چانڊوڪي.
ڪرڻن جي صورت ۾ هر دم منهنجي زخمن تي_
ڄڻ ته پئي ٿي لوڻ لڳائي چنچل چانڊوڪي.
تنهنجا فوٽو آنءُ ڏسي ٿو چين ڪيان محسوس،
منهنجي لونءَ لونءَ کي ڇرڪائي چنچل چانڊوڪي.
تون شهمير جي منهنجا مٺڙا سار لهي وڃ ڪا،
جي نه ته گھايل من ٿي گھائي چنچل چانڊوڪي.