اوهان جي ياد اسان کي پئي ستائي ٿي.
اسان جي ننڊ کي هر روز پئي جلائي ٿي.
اسان جي صبح جي نيڻن مان نير ٽمندا هن،
اوهان جي شام سڄي رات مسڪرائي ٿي.
ٻه ٽي ڪي خواب اچن ٿا نوان وڳا پائي،
ته تنهنجي سار وسي مينهن جيئن پسائي ٿي.
هي منهنجو چاهه به اڻ کٽ ٿي، آسمان جيان،
۽ منهنجي ياد اوهان ڏي ئي هٿ وڌائي ٿي.
جيئڻ جي لاءِ ٿو سوچيان ته تنهنجي رنجش ڀي،
پئي هر وقت مرڻ لاءِ ورغلائي ٿي.