پرين تنهنجي وئي کان پوءِ وفا جا نيڻ آلا ها.
رنو دردن تي زخمن ڀي، دوا جا نيڻ آلا ها.
ڇڏائي هٿ جدائي ڏئي هليو وئين شام جي ويلي،
تڏهن پيارا ڏکڻ واري هوا جا نيڻ آلا ها.
زماني پيار کي چاڙهيو جدائي جي صليبن تي،
روئي صدما پيا سارا سزا جا نيڻ آلا ها.
نه منهنجا ڪنهن اگھيا ڳوڙها خدا جي هن خدائي ۾،
سوالي ٿي خدا ڏي ويا، صدا جا نيڻ آلا ها.
مصر جي شهر ۾ پهچي جڏهن يوسف وڪاڻو هو،
تڏهن سچ پچ خدا ڄاڻي بها جا نيڻ آلا ها.
رکي اهڙي طرح ٻيجل پڳو سرَ جي صدا سرُ ۾،
جو سرڙُو ڏياچ ڏئي ويٺو ڪلا جا نيڻ آلا ها.
ٽمن ٿا خوب ڌرتيءَ تي، امن جي اک منجهان ڳوڙها،
سدائين سوز جي موسم فضا جا نيڻ آلا ها.
نه تو مون کي ڏني چاهت نه دنيا ڪا ڏني آٿت،
دعا شهمير بيوس هئي دعا جا نيڻ آلا ها.