پيار جي احساس کي پاڻي ڏيو.
دوستو وشواس کي پاڻي ڏيو.
هير خوشبوء کي تلاشي ٿي پئي،
سڀ گلن جي واس کي پاڻي ڏيو.
سج ته ڌرتي تي الا اڇلي پيو،
بادلو آڪاس کي پاڻي ڏيو.
ڪربلا جي دؤر مان نڪري اچو،
عام کي ۽ خاص کي پاڻي ڏيو.
ليکڪو هاڻي قلم جي نوڪ سان،
سچ سندي اتهاس کي پاڻي ڏيو.
ٿڙ سڪل وڻ جون ڪهاڻيون ٿو رکي،
سڏ ٻڌي ڪو تاس کي پاڻي ڏيو.
ڪنهن طرح ڀي درد جا ڳوڙها اگهي،
مرڪندي هر آس کي پاڻي ڏيو.