شخص هو پاڳل الائي ڪير هو.
ٿي لڳو پهتل، الائي ڪير هو.
آيو محفل کي ويو ٻاري هليو،
عشق جو سڙيل الائي ڪير هو.
ڪا خبر ئي ڪو نه پنهنجي گم هيو،
سونهن جو ڦريل الائي ڪير هو.
لڙڪ وانگي هُو نماڻو ٿي لڳو،
ديد جو لٽيل الائي ڪير هو.
هن کي ڇهندي درد ٿي دانهون ڪيون،
سور جو بڻيل الائي ڪير هو.
خواب ليڙون هن جي نيڻن جا بڻيا،
مفلسيءَ ورتل الائي ڪير هو.
هن جي طبيعت ٿي ملي شهمير سان،
گهور جو گهايل الائي ڪير هو.