درُ جو کڙڪيو ته ڇرڪ نڪري ويو.
درُ جو کوليو ته ڇرڪ نڪري ويو.
هن جو چهرو اکين کان اوجهل هو،
هن کي ڳوليو ته ڇرڪ نڪري ويو.
مان پرينءَ سان پيار پيو چاهيان،
عشق جهڙپيو ته ڇرڪ نڪري ويو.
مان هوا سان هُتان هليو آيس،
باهه پڪڙيو ته ڇرڪ نڪري ويو.
گھر جي ڀرسان خدا جو گھر آهي.
قهر ڪڙڪيو ته ڇرڪ نڪري ويو.
سچ اهو آ ته دار تي مرڪي،
سچ جو لڙڪيو ته ڇرڪ نڪري ويو.
مون کي روئڻ به ڪو نه ٿي آيو،
هو جو مرڪيو ته ڇرڪ نڪري ويو.