مان دلبر جو، دلبر منهنجو، ڇو ناهي!
من آ صحرا، ساگر منهنجو، ڇو ناهي؟
ڪيسيتائين هڪ ڪمري ۾ جيئندس مان،
آزادي، ۽ آڳر منهنجو، ڇو ناهي؟
خواب کڻي مان ڪيسيتائين پنڌ ڪيان،
منزل منهنجي، رهبر منهنجو، ڇو ناهي؟
جڏهين هن جي دل چاهي هو پيار ڪري،
وڻندو هن کي ڀاڪر منهنجو، ڇو ناهي؟
هن کي پوڄيو، هن کي سجدو مون ته ڪيو،
ڪا، نه ڪمي آ، آخر منهنجو، ڇو ناهي؟
سوچيندو آهيان مان حيرت ٿيندي آ،
مان جنهن گهر جو، سو گھر منهنجو، ڇو ناهي؟
اوڙاپي تي کوڙ وڃي ٿو ڳالهائي،
ذهن هميشه حاضر منهنجو، ڇو ناهي؟
عمر وڃائي پاڻ کي آهي ڳوليندي،
مان مسجد جو، مندر منهنجو، ڇو ناهي؟