ادائون اوهان جون اداڪار آهن.
ڦري دل وڃن ٿيون هي فنڪار آهن.
اکيون ڪاريون ڪجليون ۽ ڳل تي موهيڙا،
حقيقت ۾ تنهنجا هي هٿيار آهن،
سياڻا سياڻا منجھائي رکيا ٿي،
هي ڪاڪل غضب جا ڪلاڪار آهن.
مڃئون ٿا برابر مٺا چپ اوهان جا،
گلابي گلن جا به سردار آهن.
رکين ٿو ذهن ۾ تون چالاڪ سوچون،
اسان لئه اڻيا روز تو ڄار آهن.
تون قسمت جا روڪي ستارا ڇڏين ٿو،
مٺيون ڳالهيون بلڪل مزيدار آهن.
ڀلا بي وفا ڪيئن چوان يار تو کي،
جفائـون جو تنهنجون وفادار آهن.
مون شهمير سڀ ڪجهه لٽائي ڇڏيو آ،
نمـاڻـيون نگـاهـون گـلوڪـار آهن.