اوهان جو اسان کي ڀلائي ڇڏيو آ.
اسان پاڻ کي ئي وڃائي ڇڏيو آ.
وڏو شهر خوابن جو نيڻن ۾ هو پر،
اڀاڳن اوجاڳن ڦٽائي ڇڏيو آ.
ڪٿي آنءُ آهيان ڪٿي ساهه آهي،
ڪٿي ساهه آڻي الائي ڇڏيو آ.
ڀلي هاڻ زلفن جا بادل نه بيهن،
مون لڙڪن سان صحرا کي پائي ڇڏيو آ.
اهي ئي هئا بس حياتي جا لمحا،
جيڪو وقت تو سان نڀائي ڇڏيو آ.
سموريون اميدون مٽي ٿي ويون هن،
حياتي جي درَ کي ورائي ڇڏيو آ.