نظر اسان جي پياسي جنهن جي نظر اها سا نظر نه آئي.
سڄي حياتي ڏٺيون سي راهون الائي ڇو هوءَ پر نه آئي.
چٽو ڏٺو چنڊ اڀ تي ماڻهن ۽ عيد جون ڪن ٿا ڪل تياريون،
اسان ڏي ليڪن اسان جي چنڊ جي اڃا ته ڪائي خبر نه آئي.
سڄي دنيا ۾ بهار آئي جتي ڪٿي ٿي ويون بهاريون،
نه مکڙي آڇڻ گھڙي پهر لئه بهار منهنجي شهر نه آئي.
عمر گذاري سياهه راتين ۾ روشني لئه رلي مئاسي،
اوهان جي چهري جي پر الئه ڇو نصيب ۾ ڪا سحر نه آئي.
نه هيل آئي، نه پرُ ئي آئي نه ڪي ٽيون سال سار ورتئي،
خدايا برسات کان پڇي ڏي ته ڇو يڪو هوءَ ٿر نه آئي.
خبر پيس مان بيمار آهيان ڪو حال ڪونهي مرڻ تي آهيان،
ڏسو ته هن جي ستمگري هيءَ پاڙي ۾ پهتي ۽ گھر نه آئي.
اها به شهمير آ حقيقت سوا پرينءَ جي خدا ٿو ڄاڻي،
بچڻ پو منهنجو ڏکيو آ ڏاڍو اڄوڪي ڏينهن ۾ اگر نه آئي.