اسان جا خواب برفيلا اسان جا نيڻ ڀڙڪيلا.
اسان سان پيار جون ڳالهيون ڪري اک کول شرميلا.
اسان کي ڪجهه ته شابس ڏي ڦٽائي پير پهتا هون،
هزارين عشق جا رستا مگر سڀ ٺوٺ پٿريلا.
اوهان جي شهر جا ماڻهون ڏنگن ٿا نانگ بڻجي سڀ،
پيا ٿا زهر اوڳاڇن مزاجن جا سڀئي پيلا.
سموريون رنجشون ميڙي ائين دل کي سجايو آ،
پکي جيئن آشياني لئه ڪندو آ گڏ کڻي تيلا.
محبت ۾ مزو آهي مزي ۾ وقت گذري ٿو،
سڙن ٿا پيار ۾ جيڪي انهن کي پيٽ ۾ وِيلا.