مون کي واپس جو چٺي ڦاٽل ملي.
ايئن لڳو ڄڻ زندگي ڦاٽل ملي.
درد ويڙهي سڀ ڪلهي تي مون کنيا،
ڪا نه ڪائي ڀي خوشي ڦاٽل ملي.
ڳنڍ ڏئي، ٽوپو ڏئي، مون پئي ڳنڍي،
دوستن کان دوستي ڦاٽل ملي.
منهنجي احساسن تي رهڙون ٿي لڳيون،
هن وٽان جو شاعري ڦاٽل ملي.
خواب هڪڙي ساڀيا پويان ڊڪيا،
ساڀيا جي ڪٿ ذري ڦاٽل ملي.؟
هن وڇوڙي جي ڦٽي کاهيءَ ڪيو،
پوءِ ته بس ڌرتي سڄي ڦاٽل ملي.