اسان جي انگ انگ مان ٿو نڪري چنڊ چاهه جو.
اوهان جي دل ۾ ڇو نه ٿو ڪو اڀري چنڊ چاهه جو.
ڏهاڙي آسمان ڏي اسان جي عشق جو پرين،
ٿو روشنيءَ جا پرَ وجھي ۽ اڏري چنڊ چاهه جو.
بچاءَ لئه ڏٺو اٿم رکي ٿو داغ پاڻ ۾،
متان ظلم ڪري وڃي ڪو نظري چنڊ چاهه جو.
ڀلي ڪو ڪوششون ڪري زماني ۾ هزار پرَ،
نه قيد ٿو ڪري سگھي ڪو پڃري چنڊ چاهه جو.
پيار جي پياس ٿي اوهان کي ڀي ڪا آس ٿي،
خدا ڪري اوهان جي دل مان گذري چنڊ چاهه جو.
حيات جي تڏهن صفا وڃي بدلجي مند ٿي،
جڏهن به ڪنهن جي من اندر ٿو نسري چنڊ چاهه جو.