پتنگ جيئن پيدا ٿيو
ڪرم حسين وساڻ
گھوڙڻ ۽ گھوٽن جيئڻ ٿورا ڏينھڙا،
ڪڏھن منجھ ڪوٽن، ڪڏھن راھي رڻ جا.
شايان علي ڳورڙ سان منھنجي پھرين ملاقات ميھڙ شھر ۾ تڏھن ٿي جڏھن ثقافتي ڏھاڙي تي آءٌ، پروفيسر سائين منظور ڇڄڙو صاحب ۽ ڪامريڊ اميربخش شيخ (مرحوم) ميھڙ جي ثقافتي ھال ۾ پھتاسين.
جھڙو شاندار پروگرام ترتيب ڏنل ھيو، اھڙي ئي اسان جي شاندار آجيان ٿي ھئي. سموري پرگرام جو محور شايان علي ڳورڙ ھيو.
اسان کي ته دعوت پراڻن دوستن سائين علي شير ڳورڙ، سائين منظور علي مھيسر، اقرار علي چانڊيو، احمدخان چانڊيو جن جي ھئي، ۽ پارٽي حڪم ڪيو ھيو. پر پروگرام جي حوالي سان عادل چانڊيو ۽ شايان علي جي نوجوان دوستن جي ٽيم، پروگرام کي اصل چار چنڊ لڳائي ڇڏيا ھئا.
شايان علي جي عمر توڙي گھٽ ھئي، پر ان جي تربيت ايتري ته اعلى ھئي، جنھن جو جواب نه ھيو، سندس گفتگو ۽ ملڻ جو انداز نرالو ھيو.
جوڳيءَ کي جڙاءُ، نسورو ئي نينھن جو،
پتنگ جئين پيدا ٿيو، ساميءَ سج وڙاءُ،
آيو ڪاڪ تڙاءُ، ڪنوارِين ڪڪوريو.
(شاهه)
زندگي موت جي امانت آھي. افسوس شايان اسان سان جسماني طور گڏ ناھي پر خاندان ۽ دوستن جي دلين مان نڪري به نٿو سگھي ۽ دعا آھي ته پاڪ پروردگار کيس جنت فردوس ۾ جڳھ عطا فرمائي. آمين
“جا ڀونءِ پيرين مون سان ڀونءِ مٿان سڄڻين”