شخصيتون ۽ خاڪا

پتنگ جئن پيدا ٿيو

ڪتاب ”پتنگ جيئن پيدا ٿيو“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب شهيد شايان ڳورڙ جي جدوجهد ۽ زندگيءَ تي لکيل مضمونن، تعزيتي تاثرات ۽ شاعراڻي ڀيٽا تي مشتمل آهي. هن ڪتاب جا سهيڙيندڙ احمد خان چانڊيو ۽ منظور مهيسر آهن. شايان پنھنجي نوخيز جواني جي مختصر مدت ۾ ذھني ۽ شعوري سگھ جو ثبوت ڏنو، اھڙي ڪارڪردگي ھر نوجوان ڏئي، سنڌ صدين کان صدين تائين سرسبز رھي. هو 21 سالن جي ڦوهه جواني ۾ حادثاتي طور وڇڙي ويو.
Title Cover of book پتنگ جئن پيدا ٿيو

سلڇڻو شھزادو

سلڇڻو شھزادو

ظھير ابڙو


مَرُ مَرين، آئون رئنءِ! موٽي آءُ مَ ڪانڌَ
ڪَچَنِ وَڏا پاندَ، جِئَڻَ ٿورا ڏينھڙا،

(مرشد لطيف)

سائين علي شير جو نھايت سُلڇڻو، باادب پٽ شايان علي جنھن سان نھايت مختصر ملاقاتون رھيون پر انھن ٿورڙين ملاقاتن به ڄڻ مون کي ھن جو پرستار ڪري ڇڏيو، تعليمي لانگ مارچ جي موقعي تي ھن جو پھريون ديدار ٿيو ٽرڪ جي مٿان بيٺل سانورو رنگ جو باھمٿ نوجوان جيڪو ڀرپور جوش ۽ جذبي سان مرشد لطيف جي شاعري ٻڌائي رھيو ھو ۽ ڪنھن ڪنھن مھل پرجوش نعرا به ھڻائي رھيو ھو، ھُو موسم جي سختي ۽ ٿڪاوٽ کان بي نياز پنھنجي قومي فرض ائين ڀرپور نموني ملھائي رھيو ڄڻ انھيءَ ڪم لاءِ پيدا ٿيو ھجي.
ساجَنَ ڪارڻِ سُڃَ، مَرُ قَبُولي سَسُئي.
اندرِ جنين اُڃَ پاڻي اڃيو اُنِ کي،

(شاهه)

شايان علي سان پھريون ڀيرو ملاقات سائين علي شير پاران دوستن جي مانَ ۾ ڏنل ھڪ مانجھاندي ۾ ٿي جتي شايان پنھنجي بابا جي دوستن جي خدمت ائين ڪري رھيو ھو، ڄڻ ڪي مقدس مھمان اچي ھن جي اڱڻ تي اُسھيا ھجن انتھائي احترام ۽ خوش دلي سان سڀني دوستن جي خدمت ڪري رھيو ھو، ۽ ھلڪي ھلڪي چرچي ڀوڳ کي به خوش دلي سان قبول ڪري مسڪرائي رھيو ھو، ماني کائڻ ۽ چانھ پيئڻ جي دوران هو، مسلسل بيٺو رهيو ۽ خدمت ڪيائين، مختصر ملاقات ۾ به دل ۾ گهر ڪري ويو شايان علي.
1996-01-01 ۾ جنم وٺندڙ هي سهڻي سڀاءٌ دلبر زندگيءَ جون 21 بهارون ئي ڏسي سگهيو پر ان 21 سالن ۾ ايڏي ڀرپور زندگيءَ ۽ ايڏي جدوجھد شايان علي جي حوصلي ۽ همت جو ثبوت آھي، اَٺن سالن جي ننڍڙي عمر ۾ ئي هي شهزادو سجاڳ ٻار تحريڪ سان سلهاڙ جي ويو ۽ سائين علي شير جهڙي سٻاجھي ۽ همت ڀرئي استاد جي نگراني ۾ هن سياسي شعور جو سفر شروع ڪيو ۽ پڙهائي سان گڏو گڏ سياسي تعليم ۽ سماجي معاملن بابت شعور به حاصل ڪيائين.
سجاڳ ٻار ۽ عوامي تحريڪ کان پوءِ عوامي جمهوري پارٽي ۽ سنڌي اسٽوڊنٽ آرگنائيزيشن جو مرڪزي جنرل سيڪريٽري پڻ رهيو ان سان گڏوگڏ پنهنجي آس پاس جي ماڻهن جي مسئلن جي حل لاءِ حق فائونڊيشن نالي سماجي تحريڪ جو به انتهائي متحرڪ اڳواڻ رهيو ۽ پنهنجن آس پاس جي عوام لاءِ هميشه جي جان خدمت ڪيائين هميشه متحرڪ رهندڙ هي سڄڻ هر معاملي ۽ مسئلي کي مسڪرائي منهن ڏيڻ جي سگهه رکندڙ هو.
مرشد لطيف چواڻي:
گهيڙان ڪَري نه گهوُرَ، تَڙتَڪَڙِ کان نه لهي.
جنهن کي سِڪَ ساهَڙَجي، پُورَنِ مٿي پُورَ،
ڪاريءَ رات ڪُنَن ۾، وَھَمَنِ ڪي وَھلوُرَ
جنھن کي ساڻ پريان جا سُورَ، تنھن کي ندي ناھ نگاھ ۾.

مرحوم شايان علي جو آخري سفر به لطيف سائين جي هنن سٽن سان ڪيئن ٺهڪي اچي ٿو جو هن سهڻي به ڪابه پرواھ نه ڪٺي ۽ ڪجھ سمجھڻ سوچڻ بغير بابا سائين کي بچائيندي ڪو گهٽ گهير ۽ بچاءَ جو تڙ به نه جا چيو ۽ گھڙي پيو گهير ۾ ۽ محبوب کي بچائيندي پاڻ هميشه لاءِ امر ٿي ويو.
مختصر وقت ۾ ايڏي شاندار زندگي ۽ جدوجهد شايان علي جوئي ڪمال هيو ۽ مختصر ملاقاتن جي باجود دلبر جي مسڪراهٽ، خدمت ۽ جدوجهد هميشه ياد رهندي ۽ ذهن جي پردي ۾ ڦرندي رهندي، شال سائين علي شير کي همت ۽ حوصلي جي طاقت ملي.