شايان ماڻڪ موتي داڻو
اميربخش شيخ
ھا اھا 2017-05-14 جي گرم منجھند ھئي، آءٌ اسڪول کان گھر اچي رھيو ھيس، گرم ھوا پنھنجي عروج تي ھئي، پر ان کان بي خبر آءٌ پنھنجي ڌن ۾ مست ھيس، جڏھن پنھنجي محلي ۾ پھتس ته فضا ڪجھ عجيب و غريب لڳي رھي ھئي، ھر طرف خاموشي ڇانيل ھئي، مون کي ڪجھ سمجھ ۾ نه آيو، ۽ تڪڙا تڪڙا قدم کڻندو، گھر جو رخ ڪيم ، اڃا گھر اندر قدم مس رکيم ته گھر جو ماحول به عجيب لڳو پيو ھو، ننڍي وڏي جي اکين مان نير وھي رھيا ھئا. مان گھٻرائجي ويس، نيٺ وڏي مايوسي ۽ گھٻراھٽ مان گھر وارن کان پڇا ڪيم ته آخر ڇا ماجرا آھي!!
گھرواري ڳوڙھا ڳاڙيندي، سڏڪا ڀريندي ٻڌايو ته شا....يا....ن شايان و....فا....ت وفات ڪري ويو، پر آخر ڇو، ڪيئن؟ دل ئي نه پئي مڃي.
انھن ئي پيرن تي گھر کان ٻاھر نڪري سائين محترم حسين بخش ڳورڙ جي گھر جو رُخ رکيم، گھر ۾ قيامت صغرى لڳي پئي ھئي، ھر اک زارو قطار روئي رھي ھئي، پڇڻ تي معلوم ٿيو ته پنھجي بابا کي بچائيندي، پاڻ بجلي ۾ اچي ويو ۽ ھميشه لاءِ امر ٿي ويو.
ماڻھو سڀ نه سھڻا، پکي سڀ نه ھنج.
ڪنھن ڪنھن ماڻھوءَ منجھ اچي بوءِ بھار جي.
شايان!! اسان جي وھم گمان ۾ ئي نه ھو ته اھڙي ننڍڙي عمر ۾ اسان کان اوچتو موڪلائي شھادت جو رتبو ماڻيندو، ان ڏينھن ته ڇا پر اڄ تائين دل ئي نٿي مڃي ته شايان اسان کان جدا ٿي ويو آھي.
واهه ڙي شايان تنھنجو شان!! پنھنجن کي ته گھاءُ ڏئي وئين پر پنھنجي دوستن، استادن، عزيزن قريبن، ۽ محلي توڙي اوڙي پاڙي وارن کي ڇورو ڪري ويو آھين. شھادت واري ڏينھن پرائي توڙي پنھنجن جون اکيون نير وھائي رھيون ھيون، لکڻ وارو چوي ٿو ته ان ڏينھن شايد ڪو اھڙو ھجي، جنھن کي ماني نصيب ٿي ھجي.
شھيد شايان ھڪ مدبر، قول جو پڪو،سچ گو، نھٺو، نماڻو، با ادب، بااخلاق، رلڻو ملڻو، ھر وقت لبن تي پياري مُرڪ جھڪي ادب سان منفرد انداز ۾ مرڪي ملڻ سندس جو نرالو انداز ھو، پوڙھو ھجي يا نوجوان، واقف ھجي يا اڻ واقف، سڀني سان ساڳي انداز ۾ ملندو ھو، ڇا ته سندس جو نرالو انداز ھو، مجموعي ۾ واه واه جون صدائون ٻڌڻ ۾ اينديون ھيون، ڪچھريءَ جو مور، گفتي جو پڪو، چرچي ڀوڳ جو پڪو مون کي ھميشه چوندو ھو، سائين ڪو مزاحيه ايس ايم ايس موڪليو حالانڪ شھيد مون وٽ پڙھيو ھو، ليڪن شايان ۽ منھنجي وچ ۾ استاد ۽ شاگرد نه بلڪه وڏي ۽ ننڍي ڀاءُ وارا يا ائين کڻي چئجي ته بلڪل پھنجائپ وارا لاڳاپا ھئا. پُڪارڻ مھل، اڪثر سر ڪري سڏ ڪندو ھو، ايتري پنھنجائپ جي باوجود به ڪڏھن حد کان وڌيڪ ھُجت نه ڪئي، مون کي سندس پرسنلٽي مان “بالاچ مري” جو عڪس نظر ايندو ھو، اسان جي وھم گمان ۾ ئي نه ھو ته شايان ايترو جلدي اسان کان وڇڙي ويندو.