ھو وري ايندو
گوھر گل ڳورڙ
ڳوٺ سوجھرو ڳورڙ جي ڪلراٺي زمين جي مٽيءَ تي سائين علي شير ڳورڙ جي گھر ۾ تاريخ 01-01-1996 تي جنم وٺندڙ شايان ڳورڙ (جنھن جو اصل نالو عبدالباسط آھي) جيڪو اڄ اسان وٽ جسماني طور موجود نه آھي، جنھن جي ڦوھ جواني جوڀن ڪُمھلي وڇوڙي تي نه فقط ھن جا ويجھا عزيز، مائٽ ۽ دوست سوڳوار آھن، پر ميھڙ شھر جي ميندي جي رنگت ۽ مائي جي مٺاس پڻ سوڳوار آھن، ميھڙ شھر جو گھنٽاگھر چونڪ روڊ رستا ۽ مدينه ڪالوني جون گھٽيون پڻ شايان شير جي موت تي ماتم ڪري رھيون آھن، ڪنھن ٿي ڄاتو ته ننڍڙي عمر ۾ ھن جي ڪيل سياسي، سماجي خدمتن جي سفر ۾ ھو ايڏو جلدي پنھنجي صلاحيتن کي مڃائي نروار ٿيندو، سائين علي شير ڳورڙ جي اوطاق تي سدائين سياسي، سماجي ۽ قلمي قبيلي جي ماڻھن جا ميلا متل رھيا آھن، شايان شير جي وڇوڙي کان پوءِ سائين علي شير ڳورڙ جي اوطاق تي اڄ وقتي طور مڪلي جھڙي ماٺ ڇانيل آھي، اھا ماٺ وقت جي حالتن موجب ڇانئجي وئي آھي، جيڪا عارضي آھي، سائين علي شير ڳورڙ ھڪ سٺو استاد آھي، جيڪو پنھنجي شاگردن کي سچائي، اخلاق، ماڻھپي ۽ سجاڳي جو درس ڏيندو رھي ٿو، شايان شير ڳورڙ آرٽ گريجوئيٽ ۽ سول ڊپلومه جي ڊگري حاصل ڪري پنھنجي سياسي جدوجھد جي شروعات سجاڳ ٻار تحريڪ کان ڪئي، ان سان گڏ عوامي جمھوري پارٽي جي مرڪزي ڪاميٽي جو ميمبر ۽ عھدي دار پڻ رھيو، ساڳي پارٽي جي شاگرد ونگ سنڌي اسٽوڊنٽ آرگنائيزيشن جو ميھڙ ۾ بنياد وجھندڙ پڻ پھريون جاکوڙي ماڻھو ھيو سنڌ جي مختلف اھم اشوز تي شايان شير ڳورڙ مختلف قومپرست اڳواڻن سان پيادل لانگ مارچ جو اڻ ٿڪ سفر نھايت ئي سچائي سان پنھنجي زندگي جي آخري ھڏڪيءَ تائي جاري رکيو، سائين علي شير ڳورڙ پنھنجي مالي وسيلن جي سگھ آڌار پنھنجي اولاد جي تمام سھڻي ۽ بھترين تربيت ڪئي آھي، خاص طور تي پنھنجي نيڻن جي ٺار موڀي پٽ ڳڀرو جوان شايان شير ڳورڙ کي ھميشه پاڻ سان گڏ رکيو ۽ ھن جي دوستن جيان پيار ۽ ھج جي ماحول ۾ پالنا ڪئي، جنھن مان شايان شير ڳورڙ کي بيحد حوصلو ۽ اُتساھ مليو اھوئي ھڪ پُراعتماد سياسي ڪارڪن ٿي اُڀريو شايان شير ڳورڙ جي جدائي تي سائين علي شير ڳورڙ جي دل مان ڏک جي صدا ھنن سٽن جي صورت ۾ ضرور اُڀري ھوندي ته :
دوست ڪنھن کان جدا، خدا نه ڪري،
ڪنھن کي ھي غم عطا، خدا نه ڪري.
(احمدخان مدھوش)
تاريخ 14-05-2017 بروز آچر تي شايان شير جو جسماني وڇوڙو ضرور ٿيو آھي، پر ھن جي ڪيل ڪم ۽ جدوجھد تي ڪڏھن به زوال نه اچڻو آھي، ھو سنڌ ۽ سنڌي قوم جي عاشقن جي لسٽ ۾ پنھن جو نالو لکرائڻ ۾ ضرور ڪامياب ٿيو آھي، ۽ تاريخ جي ورقن ۾ ھن جو ذڪر به اچڻو آھي، شايان شير ڳورڙ ھڪ عشق جو نالو آھي، ۽ عشق ڪڏھن به مرندو يا فنا نه ٿيندو آھي، شايان شير مکڙيءَ مان ٽڙيل تازي گلاب مثل ھو جنھن جي ڪنواري خوشبوءَ جي واس مان ڌرتيءَ جي باغ جي ڀئنورن جي روح جي راحت پڻ اڻپوري ۽ اڃاري رھجي وئي آھي، شايان شير اسان وٽ ھن ڌرتيءَ تي نئين جنم ۽ روپ ۾ ھر ھر ايندو رھندو ۽ سنڌ ڌرتيءَ جي باغ جي اُڃاري ۽ اداس ڀئنورن کي ٻيھر پنھنجي نرالي خوشبوءَ سان واسيندو سائين احمد خان مدھوش جي چواڻي جيان ته:
اي زمانا وري وري ايندس
عشق آھيان تري تري ايندس.
احمدخان مدھوش