شھيد شايان تنھنجي جدوجھد کي سلام
ساگر حسن ڳورڙ
موت زندگي جي اھا حقيقت آھي، جنھن کان ڪير به انڪاري نه آھي، پر اسان جي پياري سئوٽ شھيد شايان شير جي اوچتي وڇوڙي اسان جو جيءُ جھوري وڌو آھي.
ڪلھوڪو ڏينھن آھي، جو ھو اسان سان گڏ هو ۽ اڄ اھو ڏينھن آھي، جو ھو اسان کان ھميشه جي لاءِ جدا ٿي ويو آھي. فقط ان جون يادون اسان وٽ موجود آھن، سندس ماڻيٺي طبيعت مان ائين محسوس ٿيندو رھيو ته سندس ذھن ۾ بيشمار سوچون ۽ سيني ۾ الاھي محبتون موجود آھن، ھو ھڪ سٺو انسان ھيو، ائين چئجي ته وفائن جو نمونو ھو.
شھيد شايان نه صرف ذھين بلڪه بھترين انسان سان گڏوگڏ ھڪ سچو شاگرد اڳواڻ به ھيو، پاڻ سدائين وڏن سان ادب ۽ ننڍن سان پيار سان پيش ايندو ھو.
شھيد شايان شير تعليم جي شعبي ۾ تمام ذھين ۽ ھوشيار ھوندو ھو، شھيد شايان وٽ ھر ڪتاب ھوندو ھو. چاھي سفرنامو ھجي، چاھي ناول ھجي، چاھي شاعري وغيره ھجي.
ھو اڪثر ڪري اڪيلائي ۾ استاد بخاري جي شاعري جا ڪتاب پڙھندو ھو، ھن پاڻ کي سياسي ميدان ۾ به پاڻ مڃرايو، ھميشه تعليم جي جاگرتا ريلي ۾ شريڪ ٿيندو. ھو تقريبن ڏھن يا نون سالن جي عمر ۾ ننڍن ٻارن جي اڳواڻي ڪئي، پاڻ جڏھن جوان ٿيو ته ھن عوامي جمھوري پارٽي (A.J.P) جوائن ڪئي.
ڪجھ سالن بعد ۾ ھن ھم خيال دوستن سان گڏجي (S.S.O) “سنڌي اسٽوڊنٽس آرگنائيزيشن” جو بنياد وڌو پاڻ (A.J.P) پاران نڪتل تعليمي جاگرتا ريلي سکر کان حيدرآباد تائين ۾ شرڪت ڪئي ۽ ان جي اڳواڻي به ڪئي.
شايان (S.S.O) ۽ (A.J.P) ۾ مرڪزي جنرل سيڪريٽري ۽ خزانچي به رھيو. جڏھن علي قاضي صاحب ايڪتا ڊي ملھائڻ جو اعلان ڪيو ته شايان ھر سال ميھڙ ۾ (A.J.P) طرفان موٽرسائيڪلن جي اڳواڻي ڪندو ھو. شھيد شايان مختلف پروگرامن ۾ اسان کي گڏ وٺي ھلندو ھو، ۽ اسان کي چوندو ته توھان به تقريرن ۾ حصو وٺو ۽ سٺا سماجي ڪارڪن ٿيو، شايان ڪمپئرنگ ۾ پنھنجو پاڻ مڃرايو، سندس آواز ۾ ايڏو رعب ۽ مٺاس ھوندو جو جڏھن به اسٽيج تي چڙھندو ھو ۽ ڪمپئرنگ شروع ڪندو ھو ته سڄو پنڊال تاڙين جي آواز سان گونجندو ھو.
شايان اسان کان جسماني طور تي ته جدا ٿي ويو آھي، پر سندس يادون اڄ به اسان جي سيني ۾ موجود آھن، ان جون ڪاوشون ان جي تعليم لاءِ جاکوڙ ۽ ان جي 21 سالن جي زندگي ۾ ڪيل جدوجھد اسان کي ياد رھندي، شھيد شايان اسان ٻارن لاءِ ھڪ رول ماڊل آھي، ايتري ننڍي عمر ۾ ڪيل جدوجھد ھڪ عظيم ڪارنامو آھي، ۽ اسين وچن ٿا ڪريون ته سندس ٻاريل مشعل کي ڪڏھن به وسامجڻ نه ڏينداسين.
الله سائين پنھنجي ڏنل شيء واپس ورتي، بس اسان کي رب جي رضا ۾ راضي رھڻو آھي.
وڏا وس ڪيا مون، وڃڻ وارا ويا ھليا،
جدائي جو ڏئي ڏک، گڏ رھڻ وارا ويا ھليا.