روشن ٻگهيو
شايان تنهنجو شان هو نرالو
اڄ ڪلهه بابا ڏئي رڳو تنهنجو حوالو
ننڍڙي عمر ۾ تو ڪمايو وڏو نالو
افسوس جو عمر کي لڳي ويو تالو
sss
ڀريل لڳي ٿو سارو سنسار
ڪهڙا تنهنجا پنڌ پڇان پار
رهي هر دم هر وقت تنهنجي سار
وڇڙي ويو جلد آ شايان يار
sss
چنڊ جي چانڊاڻ ۽ سج جا ڪرڻا هن
شهيد مرڻا ناهن، ور ور ورڻا هن
ڪم جي ڇڏيا تو شايان اڌ ۾ هن
سي روشن ۽ سنگت کي سڀ ڪرڻا هن
sss