مھان ماڻھو
علي حسن ڳورڙ
شايان وٽ ھڪڙو مقصد ھيو، ھڪڙي منزل ھئي، عملي جدوجھد ھئي، رعبدار نعرا ھڻائڻ واري لغت کان اتم ھيو.
ھن کي صرف آئينده جا مقصد حاصل ڪرڻ جو اونو ھيو، جيئن ته مافيه ھر دؤر ۾ رنگ ڍنگ بدلائي پئي، حق سلب ڪيا آھن، جن جي خلاف وڏي اورچائي ۽ سورھيائي، سان جدوجھد ھلندڙ آھي، شھيد شايان به اھڙن ڪردارن ۽ سورمن مان ھڪ ارڏو اڳواڻ ھيو.
آءُ صرف ايترو چوندس ته مبارڪ آھن، اھي وکون جيڪي انھي واٽ تي ھليون، مقدس ھئي اھا دل جنھن پنھنجو فرض نڀايو فرض سمجھي، جيتوڻيڪ شھيد شايان اڃا مس مس جواني موڙي سجاڳ ٿي ھئي، جنھن ھر جڳھ محبت جو مچ مچائي ڇڏيو.
دلين جي داغدار دنيا کي صاف ڪري ڇڏيو، اھو ئي مھان ھيو، اھوئي شھيد شايان ھيو.