سفرنامه

پکي پيارَ امن جا

ھي ڪتاب نامياري ليکڪ ۽ شاعر بشير منگيءَ جو لکيل ڏيھي سفرنامو آھي، جيڪو پاڪستان جي چئني صوبن جي ڪيل سفر ۽ مطالعاتي دوري جي يادگيرين تي مشتمل آھي. ھو لکي ٿو:
”منهنجي هن سفر نامي لکڻ جو سبب اهو آهي تہ مختلف صوبن جي ماڻهن جي ڪلچر ۽ رهڻي ڪهڻيءَ کان آگاهه ڪرڻو اٿم. اسان پاڪستان جا چارئي صوبا گهمي ائين محسوس ڪيو تہ اسان هن ڪائنات جي زميني ٽڪري تي هڪ ننڍڙي خوبصورت جزيري جو سير ڪري رهيا هجون. جتان جا ماڻهو خوبصورت، جتان جو ڪلچر شاهڪار، جتان جون ٻوليون مٺڙيون، جتان جي تهذيب هزارين سالن جي تاريخ رکندڙ هجي، جتان جا درياهه نيل ۽ دجلا کان وڌيڪ خوبصورت ۽ پوتر هجن، جتان جا اولياءَ، درويش ڪامل ۽ صوفي منش هئڻ سان گڏ روحاني رمزون رکندڙ هجن، معدنيات، ميوات، اناج جا ڍير، ماڻهن جي خوراڪ لاءِ ڪافي هجن، اهڙي خوش نصيب ڌرتيءَ جي ڪيتري بہ تعريف ڪجي اها گَهٽِ آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 850
  • 244
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بشير منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پکي پيارَ امن جا

ڪميٽيڊ ماڻهو

بشير منگي طبيعت ۽ مزاج ۾ جيترو ڏنگو ۽ ارڏو آهي اوترو ئي اندر ۾ هڪ معصوم شخص آهي، ملبو ته لڳندو صفا ڪو گهٽ پڙهيل ماڻهو آهي، ڳالهائبو ته لڳندو ته واهه جو هن همراهه جو مطالعو آهي، ڏيهي توڙي پرڏيهي ادب هن ڪٿان پڙهيو آهي ۽ ڪيئن نه روانيءَ سان هو مختلف ڪتابن مان مختلف حوالا ڏئي ٻڌندڙ جي حواسن تي حملو ڪري ٿو. سچ پچ ته مون کي اڳ ۾ ايتري خبر نه هئي، مون کي خبر هئي ته هي شاعر آهي، ڪالم نويس آهي، سندس هائيڪن جو هڪ ڪتاب ۽ هڪ ڪالمن جو ڪتاب منهنجي نظر مان گذريا هئا پر ان ڏينهن جڏهن ڪتاب ”منٽو جا سؤ سال“ جي نالي سان مون کي هٿ ۾ ڏنائين. جيڪو هن سعادت حسن منٽو جي ڪهاڻين کي ترجمو ڪيو آهي، سو پڙهي واهه واهه نڪري وئي ته بشير ڪيڏي نه محنت سان هن ڪتاب جو ترجمو ڪيو آهي. هاڻي وري سندس ڏيهي سفر نامو/ يادگيرين جو ڪتاب نالي ”پکي پيار امن جا“ ڇپجي رهيو آهي، ان لاءِ ٻه چار سٽون لکي موڪلڻ لاءِ حڪم ڪيائين، سو انگل به اکين تي رکيم. سوچان پيو ته هن همراهه سان مون سنگت جي مرڪزي سٿ ۾ گڏ هئڻ ڪري ڪيئي ننڍا وڏا سفر ڪيا آهن. هو ڳالهين ڳالهين ۾ زبردست مذاق ڪري وڏا ٽهڪ ڏئي خوش ڪندو آهي، بشير منگيءَ جا خوشين ڀريا ٽهڪ هميشه فضا ۾ ڦهلبا رهندا آهن. هو مڪمل طور تي ڪميٽيڊ ماڻهو آهي، مسڪيني حال ضرور اٿس پر پوءِ به يارن جو يار آهي. هن جي جتي جتي ۽ جيڪا به سنگت آهي اها هن تي دل کولي خرچ ڪندي آهي. پڪ سان هن جي شخصيت ۾ ڪا ته خوبي آهي نه ته ڪير ٿو ڪنهن کي ايڏي محبت ۽ عزت ڏي.
يقيناً هن سفر نامي ۾ دوستيءَ جا انڊلٺي رنگ آهن، مستيون ۽ من چليون ڳالهيون آهن، تاريخي واقعن جو ذڪر به آهي، تاريخي ماڳن جو سيرُ به شامل آهي ته واديءِ سوات، ڪوهه مري، هنه هوڙڪ جھڙن ماڳن جا طلسماتي منظر به آهن. دعا آهي ته بشير منگي اڃان به وڌيڪ لکندو رهي، سنڌ ڌرتيءَ ۽ ٻوليءَ جي خدمت ڪندو رهي.

[b]ڊاڪٽر مشتاق ڦل
[/b]سيڪريٽري جنرل
سنڌي ادبي سنگت، سنڌ

2 آگسٽ 2012ع