سفرنامه

پکي پيارَ امن جا

ھي ڪتاب نامياري ليکڪ ۽ شاعر بشير منگيءَ جو لکيل ڏيھي سفرنامو آھي، جيڪو پاڪستان جي چئني صوبن جي ڪيل سفر ۽ مطالعاتي دوري جي يادگيرين تي مشتمل آھي. ھو لکي ٿو:
”منهنجي هن سفر نامي لکڻ جو سبب اهو آهي تہ مختلف صوبن جي ماڻهن جي ڪلچر ۽ رهڻي ڪهڻيءَ کان آگاهه ڪرڻو اٿم. اسان پاڪستان جا چارئي صوبا گهمي ائين محسوس ڪيو تہ اسان هن ڪائنات جي زميني ٽڪري تي هڪ ننڍڙي خوبصورت جزيري جو سير ڪري رهيا هجون. جتان جا ماڻهو خوبصورت، جتان جو ڪلچر شاهڪار، جتان جون ٻوليون مٺڙيون، جتان جي تهذيب هزارين سالن جي تاريخ رکندڙ هجي، جتان جا درياهه نيل ۽ دجلا کان وڌيڪ خوبصورت ۽ پوتر هجن، جتان جا اولياءَ، درويش ڪامل ۽ صوفي منش هئڻ سان گڏ روحاني رمزون رکندڙ هجن، معدنيات، ميوات، اناج جا ڍير، ماڻهن جي خوراڪ لاءِ ڪافي هجن، اهڙي خوش نصيب ڌرتيءَ جي ڪيتري بہ تعريف ڪجي اها گَهٽِ آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 850
  • 244
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بشير منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پکي پيارَ امن جا

سعادت حسن منٽو جي ياد ۾ ميڙاڪو

اسان پاڪ ٽي هائوس جي مٿين حصي ۾ پهتاسين. جتي سعادت حسن منٽو جي ياد ۾ ميڙاڪو رکيل هو. هي ميڙاڪو حلقه ذوق ادب لاهور پاران منعقد ڪرايو ويو هو. سعادت حسن منٽو واري ميڙاڪي جي صدارت ملڪ جي نامياري شاعر منير نيازي ڪئي. مون کي منير جو مشهور شعر ياد آيو، ”اس بیوفا کا شہر ہے اور ہم ہیں دوستو“جڏهن ته خاص مهمان حميد اختر هيو، حميد اختر جو مشهور ڪتاب جيل ياترا ”ڪال ڪوٺڙي “ آهي. اسان جي وفد جي زبردست آجيان ڪئي وئي. اسان کي مُنير نيازي ڀليڪار چئي ۽ گُلن جا هار پارايا. مان سعادت حسن منٽو جي نياڻي جي ڀرسان اڳين صف ۾ ڪُرسي تي ويٺو هوس جڏهن ايشيا جي هن عظيم ڪهاڻي. ڪار جي ياد ۾ تقريرون ٻُڌي رهيو هوس، ان وقت اکين ۾ ڳوڙها اچي ويا ڇاڪاڻ جو منٽو جي اذيتن ۾ گذاريل حياتي بابت ڳالهيون ڪيون پئي ويون. حلقه ذوقِ ادب جي سيڪريٽري اسان کي دعوت ڏني ته ڀلي وفد مان به ڪو ڳالهائي، تاج جويو تقرير لاءِ اٿيو، تاج الائي ڇا پيو ڳالهائي بس وقت پورو ڪري رهيو هو. مون سعادت حسن کي ڪافي پڙهيو آهي، ۽ ڪيتريون ئي ڪهاڻيون ترجمو ڪيون آهن. جيتري هن سان مُحبت ۽ عقيدت اٿم پر افسوس جو هن تي مان ڳالهائي نٿو سگهان. ڇاڪاڻ جو سرڪاري وفد ۾ هوس ۽ اسان مٿان سينئير اديب کي ان موضوع بابت ڄاڻ هجي نه هجي. ان کي ئي ڳالهائڻو هو، مون محسوس ڪيو آهي ته سينئر اديب هميشه نئين ٽهي جا رستا بند ڪن ٿا. هو ائين چاهيندا آهن ته نئين ٽهيءَ جا اديب ڪونرا کڻي اسان جي پٺيان هلن، مان سعادت حسن منٽو جي تاريخي ڪم ۽ تاريخ ساز شخصيت تي نه ڳالهائي سگهيس. پنهنجو آواز مَٽَ ۾ بند ڪري خاموش ٿي ويهي رهيس. بهرحال پروگرام پورو ٿيو. لاهور جي اديبن سان ڀاڪر پائي ملياسين، پاڪ ٽي هائوس کان ٻاهر آياسين ته اسان کي زاهد مسعود، انيس ناگي، فرحت عباس شاهه ۽ ڪيترن ئي اديبن دروازي تي الوداع چيو.