سپوگمئي هوٽل
رات جا 9:15 ٿيا ها. وين هوٽل سپوگمئي جي گيٽ تي پهتي. سپوگمئي پشاور جو سٺو هوٽل آهي. 9:30 تي پيجارو هوٽل سپوگمئي جي اڳيان بيهي ٿي اسان پيجارو مان لهون ٿا اسان کي محمد عليءَ چيو ته هوٽل جي ڇت تي اوپن ايئر ۾ ماني جو بندوبست ٿيل آهي. اسين لفٽ ذريعي اوپن ائير هال ۾ پهتاسين جتي سيد ولي خيال ۽ پشاور جا دوست اڳ ۾ ئي موجود هئا. منهنجي ساڄي پاسي کان ارشاد، ادل ۽ کاٻي پاسي کان محسن ڀوپالي ويٺل هئا. جڏهن ته سامهون خيال آفاقي ۽ آغا نور محمد ڪرسين تي ويٺل هئا. هوٽل سپو گمئي پشاور جو سٺو هوٽل آهي هوٽل ۾ رهائش جي سهولت کانسواءِ روايتي قبائلي کاڌا ملن ٿا. هوٽل ۾ هلڪي ميوزڪ هلي رهي هئي. جنهن ۾ پشتو گانا هلي رهيا ها، اسين ڪچهريءَ ۾ مهو ٿي وياسين ۽ مون اُڀ ۾ ڪڪرن ڏانهن نهاريو ڪڪر ڇانيل ها، کنوڻ به کجي رهي هئي، هلڪي بوندا باري ٿي رهي هئي، ٿڌڙي هير جو احساس ٿيو، ان هير ۾ رحمان بابا جا صوفياڻا راڳ ڪنن ۾ سرٻاٽ ڪري رهيا هئا. اوچتو ڪنهن ڪُلهي تي هٿ هڻي مون کي خوابن مان جاڳائي وڌو. مون ڏٺو ته محسن ڀوپالي چپلي ڪباب سان گڏ فرائي گوشت جون ٻه پليٽون کائي صاف ڪيون هيون، جنهن تي مون کي ڏاڍي حيرت ٿي، هڪ ته هو پوڙهو ماڻهو ٻيو پشاوري اڌ پڪا اڌ ڪچا کاڌا. خدا خير ڪري. پنجاب جا دوست ته کائڻ ۾ شينهن پئي لڳا. اسين هوٽل مان ماني کائي جڏهن هيٺ لٿاسين ته گهڻي ماني کائڻ جي ڪري سڀني اديبن جا ڍڍ (پيٽ) نڪتل ها. اسين هوٽل مان دوستن کان موڪلائي وين ۾ ويٺاسين ۽ ريسٽ هائوس پهتاسين. جڏهن اسين ريسٽ هائوس جون ڏاڪڻيون چڙهي رهيا هئاسين ته محسن ڀوپاليءَ کي گهڻي ماني کائڻ سبب اوچتو پيٽ ۾ سورُ پيو، جنهن ڪري هن دانهن ڪئي، آغا نور محمد جيڪو هن سان گڏ هلي رهيو هو، کيس ٻانهن جو سهارو ڏئي، ڏاڪڻيون هيٺ لهي، ليڊي ريڊنگ اسپتال وٺي ويو. مون وقت ڏٺو رات جا 11 ٿيا هئا. ٿڪل هئاسين. تنهنڪري سمهي رهياسين.
12.5.1999 اربع
اڄ صبح جو ڪوئل جي مٺڙي آواز تي اک کلي، مون چادر لاهي، دري مان ڪوئل کي ڏسڻ چاهيو. پر ڪنهن به وڻ تي ڪٿي نظر نه آئي، شايد منهنجي نظر کان اوجھل هئي، مون دري مان سبز وڻن ڏانهن نهاريو، وڻ به صبح جو جھومي نچي گيت ڳائي رهيا هئا. مون به جھونگارڻ شروع ڪيو ارشاد واهه واهه چئي داد ڏنو. اسين تيار ٿي ڊائننگ هال ۾ پهتاسين، جتي صرف آغا نور محمد ۽ محسن ڀوپالي ويٺا هئا. مون سموري سفر ۾ ڏٺو ته محسن ڀوپالي ۽ آغا نور محمد صبح جو ننڊ مان سوير پئي اٿيا. ناشتو ٽيبل تي لڳي چڪو هو، مون ڏهي ۽ سلائيس کڻي پليٽ تي رکي کائڻ شروع ڪيو، دوست ايندا ويا ۽ ڪرسين تي ويهندا ويا، ناشتو ڪري اسين رسيپشن سامهون ٽي وي لائونچ ۾ ويهي رهياسين. ٿوري دير ۾ پنجاب جي دوستن جي پيجارو پهتي ان جي اڳيان اڇي رنگ جي سرڪاري نئين ماڊل ٽويوٽا ڪار اچي بيٺي، سيد ولي خيال ۽ سرحد گورنمينٽ جو هڪ سرڪاري عملدار اسلم خان ڪار مان ٻاهر لهي آيا. اسان جي پيجارو به اچي پهتي، صبح جا 9:00 ٿيا هئا.