سفرنامه

پکي پيارَ امن جا

ھي ڪتاب نامياري ليکڪ ۽ شاعر بشير منگيءَ جو لکيل ڏيھي سفرنامو آھي، جيڪو پاڪستان جي چئني صوبن جي ڪيل سفر ۽ مطالعاتي دوري جي يادگيرين تي مشتمل آھي. ھو لکي ٿو:
”منهنجي هن سفر نامي لکڻ جو سبب اهو آهي تہ مختلف صوبن جي ماڻهن جي ڪلچر ۽ رهڻي ڪهڻيءَ کان آگاهه ڪرڻو اٿم. اسان پاڪستان جا چارئي صوبا گهمي ائين محسوس ڪيو تہ اسان هن ڪائنات جي زميني ٽڪري تي هڪ ننڍڙي خوبصورت جزيري جو سير ڪري رهيا هجون. جتان جا ماڻهو خوبصورت، جتان جو ڪلچر شاهڪار، جتان جون ٻوليون مٺڙيون، جتان جي تهذيب هزارين سالن جي تاريخ رکندڙ هجي، جتان جا درياهه نيل ۽ دجلا کان وڌيڪ خوبصورت ۽ پوتر هجن، جتان جا اولياءَ، درويش ڪامل ۽ صوفي منش هئڻ سان گڏ روحاني رمزون رکندڙ هجن، معدنيات، ميوات، اناج جا ڍير، ماڻهن جي خوراڪ لاءِ ڪافي هجن، اهڙي خوش نصيب ڌرتيءَ جي ڪيتري بہ تعريف ڪجي اها گَهٽِ آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 850
  • 244
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بشير منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پکي پيارَ امن جا

جمرود ۽ دره خيبر

جمرود ۽ دره خيبر
اسين تقريباً 4:25 جمرود پهتاسين. جمرود جو علائقو ڪجھه پهاڙن ۾ آهي، باقي دره خيبر وارو علائقو ميداني علائقي تي آهي. چوڌاري پري پري تائين پهاڙ ئي پهاڙ آهن. اسين دره خيبر کي ڪنڌ مٿي ڪري سلام ڪيوسين. دره خيبر جنهن جو قد اسان جي قد کان مٿي هو. هي در تاريخي در آهي. هن درسان افغان پٺاڻن جي تاريخ وابسته آهي. دنيا جي عظيم سپهه سالارن، فاتحن، جنگجوئن، غاصبن، قاتلن ۽ رهزنن هتان لنگهه ڪيو آهي، جن نه صرف سرحد، پنجاب پر سنڌ ۽ هند سميت سائوٿ ايشيا جي ملڪن تي اچي قبضو ڪيو ۽ لٽ ڦُرَ ڪئي. دره خيبر پشاور شهر کان 17 ڪلوميٽر پري آهي، جڏهن ته پشاور کان طورخم 56 ڪلوميٽر پري آهي. شام ٿي وئي هئي. مٿان ڪڪر ڇانيل هئا. اسان کي اسلم ڀائي، هن تاريخي در جي ڄاڻ ڏني. باني پاڪستان قائد اعظم محمد علي جناح رحه 14 اپريل 1948ع تي هن دروازي جو دورو پڻ ڪيو هو. هن در تي اسان ڪيترائي فوٽو ڪڍراياسين. اسين وري گاڏي ۾ ويٺاسين ۽ پشاور ڏانهن راهي ٿياسين. پشاور حيات آباد چيڪ پوسٽ تي اسان کي خيبر رائفلر وارن سلامي ڏئي موڪلايو. واپسي تي پشاور روڊ تي جيڪي چوڪيون هيون خيبر رائفلز وارن اسان کي سلامي ڏني. هينئر پشاور شهر ۾ واپس داخل ٿي چڪا هئاسون.