سفرنامه

پکي پيارَ امن جا

ھي ڪتاب نامياري ليکڪ ۽ شاعر بشير منگيءَ جو لکيل ڏيھي سفرنامو آھي، جيڪو پاڪستان جي چئني صوبن جي ڪيل سفر ۽ مطالعاتي دوري جي يادگيرين تي مشتمل آھي. ھو لکي ٿو:
”منهنجي هن سفر نامي لکڻ جو سبب اهو آهي تہ مختلف صوبن جي ماڻهن جي ڪلچر ۽ رهڻي ڪهڻيءَ کان آگاهه ڪرڻو اٿم. اسان پاڪستان جا چارئي صوبا گهمي ائين محسوس ڪيو تہ اسان هن ڪائنات جي زميني ٽڪري تي هڪ ننڍڙي خوبصورت جزيري جو سير ڪري رهيا هجون. جتان جا ماڻهو خوبصورت، جتان جو ڪلچر شاهڪار، جتان جون ٻوليون مٺڙيون، جتان جي تهذيب هزارين سالن جي تاريخ رکندڙ هجي، جتان جا درياهه نيل ۽ دجلا کان وڌيڪ خوبصورت ۽ پوتر هجن، جتان جا اولياءَ، درويش ڪامل ۽ صوفي منش هئڻ سان گڏ روحاني رمزون رکندڙ هجن، معدنيات، ميوات، اناج جا ڍير، ماڻهن جي خوراڪ لاءِ ڪافي هجن، اهڙي خوش نصيب ڌرتيءَ جي ڪيتري بہ تعريف ڪجي اها گَهٽِ آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 850
  • 244
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • بشير منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پکي پيارَ امن جا

روزنامه جھوڪ اخبار جو دفتر:

روزنامه جھوڪ اخبار جو دفتر:
شام جو 7:30 وڳي ڌاران جھوڪ اخبار جي دفتر ۾ پهتاسين. موسم ڪافي سٺي ٿي وئي هئي، سج به لهي ويو هو. ملتان جو شهر روشنيءَ جي راڻي پئي لڳو. سارو شهر لال ڪنوار جي موتين مڙهيل چُنريءَ جيان پئي لڳو. مان شهر کي اوچائيءَ تان ڏسي رهيو هوس. جتي مان بيٺو آهيان اهو رستو اوچائيءَ تي آهي. جيڪو حضرت بهاءُالدين زڪريا جي مزار ڏانهن پيو وڃي. جڏهن ته جھوڪ اخبار جي آفيس هن عظيم صوفي بزرگ جي دامن ۾ آهي. ڪنهن سڏ ڪري مون کي اڳتي هلڻ لاءِ چيو. اسين جڏهن جھوڪ اخبار جي آفيس ۾ پهتاسين ته دروازي تي جھوڪ اخبار جي مالڪ ۽ چيف ايڊيٽر ظهور احمد ڌاريجي آجيان ڪئي. اسان مان ڪي کٽن تي ويٺا هئا ته ڪي ڪرسين تي. منهنجي ڀرسان محسن ڀوپالي ويٺو هو، قاضي جاويد کٽ تي ويٺو هو. طاهر تونسوي ڳالهائڻ جي شروعات ڪئي، هن جھوڪ اخبار جي آفيس پهچڻ تي اديبن جي وفد پاران ٿورا مڃيا. ان کان پوءِ قاضي جاويد پنهجي خيالن جو اظهار ڪندي چيو ته سنڌ بلوچستان جي اديبن کي اسان پنجاب ۾ اچڻ تي ڀليڪار چئون ٿا. ساڻ هن جھوڪ اخبار وارن جا ٿورا مڃيا. آخر ۾ ظهور ڌاريجي پنهنجي خيالن جو اظهار ڪندي چيو ته اسان کي مهمانن جي اچڻ تي ڏاڍي خوشي ٿي آهي. اسان سرائيڪين ڏاڍا ڏک ڏٺا آهن، هاڻي وقت اچي ويو آهي ته اسان جي قومي تشخص ۽ سرائيڪي زبان سميت سرائيڪي صوبي وارو مطالبو مڃڻ گهرجي. اسان جي اخبار کي سنڌ ۾ تمام گهڻو پڙهيو وڃي ٿو جنهن لاءِ اسين سنڌي عوام جا ٿورائتا آهيون. اسان جا ۽ سنڌي عوام جا رشتا مضبوط آهن، اسان جا مسئلا ۽ مصيبتون به ساڳيون آهن. تاريخي ۽ ثقافتي طور به هڪٻئي جي ويجھو آهيون، تنهن ڪري اسان کي هڪ ٿي مسئلن کي منهن ڏيڻو پوندو. تقرير ڪندي ظهور ڌاريجو، انتهائي جذباتي ٿي ويو. هن جي سياسي تقرير سنڌ جي اديبن کي تمام گهڻو متاثر ڪيو. آخر ۾ تاج جويي سنڌي ماڻهن پاران نيڪ نيتي، ايڪي ۽ هڪٻئي سان سهڪار ڪرڻ جو پيغام ڏنو ۽ ٿورا مڃيا. ايڊيٽر جي آفيس ۾ رکيل صوفن واري پاسي کان مٿي ڀت تي هڪ نقشو لڳل آهي. جيڪو ڏسڻ وٽان آهي. اهو نقشو سرائيڪي صوبي جو نقشو هو جيڪو پنجاب کان جدا ٿيل ڏيکاريو ويو آهي. اهڙي طرح اديبن جو وفد ظهور ڌاريجي سميت اسٽاف کان موڪلائي آفيس کان ٻاهر نڪري آيو. ان وچ ۾ شوڪت مغل سان ڪچهري ٿي، شوڪت مغل سرائيڪي زبان جو اديب شاعر آهي. هو ڪيترن ئي ڪتابن جو تخليقڪار پڻ آهي. شوڪت مغل سرائيڪي ادب ۾ خاص اهميت رکي ٿو. خاص ڪري هن جو لسانيات، ٻاراڻي ادب، لوڪ ادب ۾ وڏو تحقيقي ڪم ٿيل آهي. انهن موضوعن تي سندس ڪيئي ڪتاب شايع ٿيل آهن. جامع سرائيڪي لغت، سرائيڪي مصادر، قديم اردو لغت ۽ سرائيڪي زبان. سرائيڪي زبان ۽ ادب ۾ وڏي اهميت رکن ٿا. شوڪت جا مهانڊا خاڪي جويي وانگر پئي لڳا. مون مذاق ڪندي تاج جويي کي چيو شوڪت مغل، خاڪي جويي جون سِڪون پيو لاهي. شوڪت ۽ مان پنڌ اڳيان وڌي رهيا هئاسين، ڪافي سياسي مسئلن تي بحث ڪري رهيا هئاسين. هو سرائيڪي صوبي جو وڏو حامي آهي. جڏهن ته مان سنڌ جي قومي مسئلن تي ڳالهائيندو رهيس.