پي ٽي وي سينٽر ڪوئيٽا
ويگن ڪوئيٽا جي رستن تان ٿيندي پي ٽي وي ڪوئيٽا سينٽر جي مرڪزي دروازي تي پهتي. اسان ويگن مان لهي آياسين ته پي ٽي وي سينٽر ڪوئيٽا جي اسڪرپٽ ايڊيٽر سرور سودائي آجيان ڪئي. ڪوئيٽا ٽي وي جي عمارت خوبصورت ۽ جديد آهي. سرور سودائي صاحب ۽ ٽي وي جي ٻين پروڊيوسرن جن ۾ ساجد خان، زيب شاهد، درمحمد ڪاسي ۽ اطهر منگي شامل آهن. ٻين جا نالا ياد ناهن، اهي سڀئي دوست پي ٽي وي ڪوئيٽا سينٽر کي گهمڻ وقت ساڻ هئا. هنن پروڊيوسرن ۾ ڪا به وڏائي نظر نه آئي، جيئن ڪراچي سينٽر جا پروڊيوسر پاڻ کي پي ٽي وي جو مالڪ سمجهي ٻئي ڪنهن غريب غرُبي تي اک ئي نه وجھن. اتي مونکي آغا نور محمد ڪراچي جي هڪ سنڌي پروڊيوسر جي رويي بابت شڪايت ڪندي ٻڌايو ته مون کي به هڪ سنڌي پروڊيوسر ڏاڍو ڏک ڏنو هو، ملڻ ۾ ڪنهن سردار يا جاگيردار وارو رويو رکن ٿا. جنهن جي رويي تي ڏک ٿو ٿئي. بهرحال پي ٽي وي ڪوئيٽا وارن اسانکي سرڪاري مهمان طور وڏي عزت ڏني. باقي رهيو اطهر منگي اهو ته آهي ئي ماکي مکڻ جھڙو ماڻهو. اسان مختلف اسٽوڊيوز گهمي هڪ وڏي هال ۾ گول ميز ٽيبل جي چوڌاري ڪرسين تي ويٺاسين. اتي اسان کي سرور سودائي بريفنگ ڏيندي ٻڌايوته ڪوئيٽا ۾ ٽي وي نشريات 1974ع کان هڪ پُراڻي عمارت اندر بحال ڪئي وئي. هيءَ نئين عمارت 1985ع ۾ ٺهي راس ٿي. جنهن ۾ اسين موجود آهيون. آخر ۾ ريفريشمينٽ ٿي. اسان سان پي ٽي وي انتظاميا ۽ پروڊيوسرن خيالن جي ڏي وٺ ڪئي، موڪلائڻ وقت پي ٽي وي جا پروڊيوسر ويگن تائين ڇڏڻ آيا. پروڊيوسر ساجد خان ليکڪن کي دعوت ڏني ته پي ٽي وي ڪوئيٽا سينٽر لاءِ ڊراما لکن. مان ڀرپور هيلپ ڪندس. هن سينٽر تان وفد ۾ شامل خيال آفاقي صاحب جي لکيل ڊراما سيريل هلندڙ هئي. تنهن ڪري خيال آفاقي جي ڪافي ڄاڻ سڄاڻ هئي، اسان موڪلائي واپس آياسين.
منجھند جو وقت هو تنهن ڪري ويگن سڌو فرح هوٽل تي آئي، اسان ويگن مان لهي هوٽل ۾ وياسين ۽ ماني کائڻ ويٺاسين، اسان اطهر منگيءَ کي پاڻ سان گڏ وٺي آيا هئاسون، هو ماني وقت اسان سان گڏ هو، ان وقت حسن جاويد مذاق ڪندي چيو ته اڄ ٻه منگي ڀائر آمهون سامهون ويٺل آهن، خدا خير ڪري، ان جملي تي سڀني ٽهڪ ڏنا. حسن جاويد وفد ۾ شامل اديبن کي درخواست ڪئي ته اهي هوٽل جي ٻي هال ۾ فوٽو ڪڍرائين ته جيئن ڪوئيٽا جي اخبارن ۾ سنڌي اديبن جو تعارف ۽ فوٽو گراف ڇپجن. اسين ماني کائي فوٽو ڪڍرايا ۽ هوٽل مان نڪري هاسٽل تي پهتاسون. اطهر منگي ساڻ هو، اسين پنهنجن ڪمرن ۾ پهتاسين، ادل ۽ اطهر منگي اسانجي ڪمري ۾ آيا. اسان پاڻ ۾ ڪچهري ڪئي. منجھند جو 2:45 تي امداد سومرو آيو چيائين ته هيٺ هلو. سلطان راشد القادري جي طرفان دعوت آهي. اسين ڪمري کان ٻاهر آياسين، اسان سڀئي گڏجي ٿوري دير لاءِ بلوچي اڪيڊمي جي دفتر وارن سان ملياسين. اتي اديبن جو پاڻ ۾ مختصر تعارف ٿيو. ۽ پوءِ ويگن ۾ سوار ٿياسين. 3:00 وڳي جناح روڊ تي هڪ مارڪيٽ اڳيان ويگن مان لٿاسين اتي لهي اسان مارڪيٽ اندر داخل ٿياسين، مختلف دوڪانن کان ٿيندا اسٽينڊرڊ بوڪ شاپ تي پهتاسين، جتي سلطان ارشد اسان جي آجيان ڪئي. ان وقت مون امداد کي سڏي چيم يار ڪوئٽا ۾ منهنجو دوست آهي. رضوان جمالي اوڏانهن هلڻو آهي. رضوان ڪهاڻيڪار ۽ ڊي آءِ جي اختر جانوري جو ڀاڻيجو آهي ۽ ملٽري آڊٽ اڪائونٽس ۾ ملازم آهي. مون امداد کي چيو هينئر دوست ڪچهري ڪندا ۽ چانهه پيئندا تيستائين موٽي اينداسين. مون آغا نور محمد کان اجازت ورتي مارڪيٽ کان ٻاهر نڪري ويگن ڊرائيور کي ڪينٽ واري علائقي ڏانهن هلڻ لاءِ چيو، ڪينٽ جو علائقو فوجي علائقو آهي، تنهن ڪري خوبصورت ۽ صاف سٿرو علائقو آهي. اسين نيپيئر لائين پهچون ٿا. گهر ڳوليندا رضوان جمالي جي گهر تي پهچون ٿا ته گهر کي تالو لڳل هو. افسوس ٿيم. خط لکي رضوان جي پاڙيسري جو در کڙڪائي ان جي هٿ ۾ ڏنم. اتان واپسي تي اسٽينڊرڊ بوڪ شاپ تي پهتاسين جتان دوست سلطان ارشد کان موڪلائي رهيا هئا. سلطان ارشد ٻڌايو ته هن جي طبيعت ٺيڪ ڪونهي هو ڪراچي علاج لاءِ ٻن ڏينهن ۾ روانو ٿيندو، اسين سڀني کيس دعائون ڏنيون اسان سلطان ارشد کان موڪلائي ويگن ۾ ويٺاسين.