طورخم ـ جمرود روڊ
اسان هينئر طور خم جي سفر تي هئاسون پيجارو تيزيءَ سان حيات آباد ڪراس ڪري پشاور چيڪ پوسٽ تي رڪي. پوليس جا جوان سيّد ولي سان ڳالهائي رهيا هئا. تنهن کان پوءِ پوليس جي هڪ موبائيل گاڏي اسان جي قافلي اڳيان هلي ٿي، ڪٿي ڪٿي سائرن ڏي ٿي. اسانکي مڪمل سرڪاري پروٽوڪول سان طور خم بارڊر ڏانهن رخصت ڪيو ويو. پوليس موبائيل گاڏي ۾ هڪ پوليس آفيسر اڳيان ويٺل هو. باقي پنج ست سپاهي پويان ويٺل هئا. انهن ۾ هڪ گن مين مٿي گن کنيون بيٺو هو. گاڏيون تيزي سان طورخم _ جمرود روڊ سان واءُ مينهن هڪ ڪيون اڳتي نڪري رهيون هيون. اسان 11:45 تي خيبر پاس تي پهتاسين. اسان جون گاڏيون ڪجھ وقت لاءِ روڊ جي سائيڊ تي بيهي رهيون. مينهن تيزي سان وسي رهيو هو، تنهن ڪري سيد ولي خيال چيو ته واپسي ۾ اچي دره خيبر کي ڏسنداسين. اسان جي گاڏين جي اسپيڊ گهٽ ٿي مينهن تيزي سان وسي رهيو هو، پهاڙي سلسلو هاڻي شروع ٿي چڪو هو. بلند ۽ حسين پهاڙ اسان جي اکين اڳيان هئا، پهاڙن جا قد اسان جي نظر کان به اونچا هئا. ساڄي پاسي کان لنڊي ڪوتل ريلوي لائين آهي جيڪا تباهه ٿيل آهي. هيٺ اونهائي به گهڻي آهي. مون روڊ جي ٻنهي پاسن کان ٽِيويون ۽ سائيڪلون افغانستان کان اسمگلنگ ٿيندي ڏٺيون. پورهيت، اتان جي سمگلرن کان سمگلنگ ڪرڻ جو پورو پورو اجورو وٺن ٿا. هي پورهيو افغانستان ۾ نفعي وارو آهي، پورهيتن جي پٺن تي ٽي ٽي ٽي وي سيٽ ٻڌل هئا، جيڪي مختلف پهاڙي رستن کان ٿيندا، پشاور سامان پهچائين ٿا. ڪڏهن ڪڏهن پورهيت بلند پهاڙين کان پير ترڪي وڃڻ سبب حياتيءَ کان هٿ ڌوئي ويهن ٿا. سمگلر ميداني علائقن ۾ پوليس يا ايجنسيءَ وارن کي رشوت ڏين ٿا ۽ بغير ڪنهن خوف خطري جي ڌنڌو جاري رکندا پيا اچن. اسان خيبر ايجنسي مان گذري رهيان آهيون، خبير ايجنسي علائقي غير وارو علائقو آهي. هتي قبائلي سردارن جا قانون هلندا آهن. اسمگلنگ وارو سامان مين روڊ تان کڻي هلندا ته خيبر رائفلز وارا هنن کي پڪڙي سامان کسي جيل اماڻيندا آهن. ڇاڪاڻ ته روڊ تي پاڪستان سرڪار جو قانون هلندو آهي. اسان خاصا وال چيڪ پوسٽ وٽان لنگهياسين ته اسان کي جوانن سلامي ڏني.