حضرت خواجه غلام فريد رحه
شام جا 6:30 ٿيا هئا، چانهه پي اڳتي روانا ٿياسين، اڳيان روڊ تي سائن بورڊ لڳل هو. ”مزار صوفي بزرگ حضرت خواجا غلام فريد ، 9 ڪلو ميٽر“. حضرت خواجه غلام فريد رحه 1261هجري شعبان المعظم ۾ چاچڙان شريف ۾ پيدا ٿيا. سندس نالو خورشيد عالم رکيو ويو، بعد ۾ کين غلام فريد جي نالي سان شهرت حاصل ٿي. سندن والد خواجه محبوب الاهي خواجه خدابخش پنهنجي دور جي وڏي بزرگ هستي هئي. والد محترم جي وفات کان پوءِ سندن وڏي ڀاءُ حضرت خواجا فخرِ جھان سندن ديني تربيت ڪئي ۽ اهوئي سندن مرشد هو. سندن شاعري عشق جي رندي رمزن سان ٽمٽار آهي، پاڻ هفته زبان شاعر آهن. غلام فريد 24 جولاءِ 1901ع بمطابق 6 ربيع الثاني 1319هجري ۾ سٺ (60) سال جي عمر ۾ هن فاني جھان مان لاڏاڻو ڪري ويا. سندن مزار مٺڻ ڪوٽ شريف ۾ آهي.
ميڏا عشق وي تون، ميڏا يار وي تون، ميڏا دين وي تون ايمان وي تون.
ميڏا جسم وي تون، ميڏا روح وي تون، ميڏا قلب وي تون، جند جان وي تون
ميڏا ڪعبه، قبلا، مسجد، منبر، مصحف تي قرآن وي تون
ميڏي فرض فريضي حج زڪواتان، صوم صلوات اذان وي تون
ميڏي خوشيان دا اسباب وي تون، ميڏي سوران دا سامان وي تون
ميڏا حسن تي ڀاڳ سهاڳ وي تون، ميڏا بخت تي نام نشان وي تون
جي يار فريد قبول ڪري، سرڪار وي تو، سلطان وي تون
نه تان ڪـــــــهتر ڪمتر احقر ادنى، لاشي لا اِمڪان وي تون
•
شاهه حسن ڪون شـــــــهر مديني زهر دا جام پلايا
ڪــــربل دي وچ تـــــيغ چلاکر ايڏها ڪيس ڪرايا
شمــــس الحق دي کهل لوهايو سرمد سر ڪپوايا
شاهه منصور چڙهايو سولي مستي سانگ رسايا
درد دا بار اٺهايا هر هڪ اپڻا وقت نبهايا
کـــه فـــــــريدا سر اپـڻا تــــيڏڙا وارا آيا.
•
دور گيا ول آيا نا ماهي مرسان کها که ڦاهي
روندين عمر نبهائي. يار دي خبر نه ڪائي
•
تاج جويي چيو ته صوفي بزرگ جي مزار تي حاضري ڀرجي مون به پئي چاهيو ته هلجي پر اڪثريت چيو ڪافي دير ٿي چڪي آهي، ملتان پهچڻو آهي، تنهن ڪري ڪٿي به رڪڻو ناهي، سواءِ چانهه يا پاڻيءَ جي. راجن پور ۽ ڊيرا غازي خان کان نڪري درياهه سنڌ جي غازي گهاٽ پل تان ڪراس ڪري رهيا هئاسون ان وقت رات جا 9:30 ٿيا هئا، اسين ٿوري مسافري کان پوءِ اڳيان مظفر ڳڙهه پهتاسين. مظفر ڳڙهه جي مين بس اسٽاپ تي ٽريفڪ جام هئي، خبر پئي ته ڪنهن بس ڪنڊيڪٽر کي پوليس کنڀي کڻي وئي آهي. جنهن ڪري بس جي ڊرائيورن ۽ ڪنڊيڪٽرن روڊ بلاڪ ڪري ڇڏيو آهي. اسين سخت بور ٿي رهيا هئاسين، ڇاڪاڻ جو اتي منو ڪلاڪ بيهي رهياسين، آخر پوليس جو چڱو مڙس آيو، اچي ڳالهه کي سلجھايائين ۽ اسين مظفر ڳڙهه کان روانا ٿياسين. ملتان ۽ مظفر ڳڙهه وچ تي ريلوي ڦاٽڪ آهي جتي پهتاسين ته وري ڦاٽڪ بند ٿي ويو. مال گاڏي اچي رهي هئي سا به جونءَ پير. تقريباً اڌ ڪلاڪ وين ۾ ويهي مال گاڏي گذري وڃڻ جو انتظار ڪيوسين. رات ڪافي گذري چڪي هئي ۽ ڪلينڊر جي تاريخ به تبديل ٿي چڪي هئي. 12:05 تي ملتان شهر ۾ پهتاسين. ڪافي دير ملتان شهر ۾ شيزان هوٽل ڳوليندا رهياسين. ملتان شهر وڏو آهي، روڊ ۽ رستن جون بتيون اسان جو استقبال ڪري رهيون هيون. سانت هئي چند موٽر سواريون ۽ دوڪان کليل هئا.