آءِ ائم لبين Libyan
”يار مون کي لڳي ٿو ته هن شهر مالمو جي نه ته هن علائقي جي پوليس تنهنجي ضرور واقفڪار آهي، جو بي ڌڙڪ رستا ٽپندو رهين ٿو.“
پهريون دفعو وڏو ٽهڪ ڏنائين. ”نه يار جلدي ۾ آهيون. ٺهيو في الحال خير ٿي ويو، آئيندي سائي بتيءَ تي رستو ٽپنداسين.“ ۽ پوءِ هڪ دفعو وري کلي چيائين:
”هڪ لطيفو ٿو ٻڌايانوَ، جيڪو اسان وٽ ٽيونيشيا ۾ لبيا جي ماڻهن لاءِ مشهور آهي. هڪ دفعي هڪ لبين ٽيونس (ٽيونيشيا جي گاديءَ جو هنڌ) ۾ گهمڻ لاءِ آيو. ٽرئفڪ جون رنگين بتيون ڏسي پڇيائين اهي ڇا جي لاءِ آهن؟
”سائي بتي هتي جي ماڻهن ٽيونيشين لاءِ آهي، ان وقت اهي هلي سگهن ٿا. هئڊي بتي الجيرين لاءِ آهي ۽ ڳاڙهي بتي توهان لبين لاءِ آهي.“ ڪنهن همراهه هن کي بيوقوف بنائڻ لاءِ چيو.
ٻئي دفعي هو ڪار ۾ آيو. سگنل وٽ جيئن ئي ڳاڙهي بتي ٿي ته ٻيا بيهي رهيا، هي هلندو رهيو. پٺيان پوليس واري سيٽي وڄائي اشارو ڪيس ته بيهي رهه، پر هن ڪار بيهارڻ بدران دريءَ جو شيشو هيٺ ڪري پوليس واري کي جواب ڏنو:
Don’t you see I am a Libyan, I am Libyan…
يعني ڳاڙهي بتي تي اسان لبيا جا هلي سگهون ٿا.
منصف لطيفو ٻڌائي بس ڪيو ته اسان جي بس اچي وئي ۽ کيس خدا حافظ چئي اچي بس ۾ ويٺاسين. وهڻ سان ڪئپٽن سليم چيو: ” اڄ واقعي هڪ دلچسپ شخصيت سان مليا آهيون.“
”نه فقط مليا آهيون، پر پڙهندڙ لاءِ ان تي ٻه چار سٽون ضرور لکندس.“