الطاف شيخ ڪارنر

جت برف پئي ٿي جام

الطاف شيخ جو ھي ڪتاب اتر يورپ ۽ اسڪئنڊينيوين ملڪن سئيڊن، ناروي ۽ فنلينڊ ۽ آئيسلينڊ ۽ ڊنمارڪ جي سفرنامي تي مشتمل آھي. ڪتاب جي ھر ليک ۾ مشاھدا، دلچسپي، نواڻ ۽ ڄاڻ آھي. ڪتاب ۾ ليکڪ يورپ جي ماڳ مڪانن، رهڻي ڪھڻي، ريتن رسمن کي مختلف موضوعن جي شڪل ۾ چٽيو آهي، الطاف شيخ هن ڪتاب ۾ پڙهندڙن کي مختصر جائزو وٺي يورپ گهمائي ٿو ۽ الطاف شيخ جڏهن پرڏيھ تي لکي ٿو تہ ڪيترين جاين کي پنھنجي ملڪ سان ڀٽيندو رھي ٿو. ڪتاب جو مھاڳ انور پيرزادي لکيو آهي. 

  • 4.5/5.0
  • 63
  • 10
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جت برف پئي ٿي جام

حضرت علي ته هٿ ملائيندو هو

هڪ پاڪستان کان آيل عالمِ دين، ڪوپن هيگن جي جامع مسجد ۾ ليڪچر دوران ان ڳالهه جي نشاندهي ڪئي ته پاڪستان ۾ ڪيترن ماڻهن جو ايمان ايڏو ڪچو آهي، جو هو پنهنجي رب کان پنهنجي من جون مرادون گهرڻ بدران وتن پيرن فقيرن، قبرن تابوتن ڏي ڊوڙون پائيندا. اهو هڪ بدترين قسم جو شرڪ آهي، جنهن ۾ جاهليت (اڻ واقفيءَ) ڪري اسان جي مسلمان قوم مبتلا ٿيندي وڃي.
”مڪي جي ڪافرن ۽ اسان ۾ ڇا فرق رهيو آهي؟“ هن پنهنجي ليڪچر ۾ سوال ڪيو، ”ڇا فقط مسلمان جي گهر ۾ پيدا ٿيڻ سان هڪ ماڻهو مسلمان ٿيو وڃي؟ اسان وٽ شرڪ ايترو وڌي ويو آهي جو مون هڪ نو مسلم (عيسائي مان مسلمان ٿيل) هڪ يورپي جي واتان ٻڌو ته ”جڏهن آئون عيسائي هئس ته منهنجا ٽي خدا هئا، جڏهن آئون مسلمان ٿيو آهيان ته هاڻ منهنجو فقط هڪ ئي خدا آهي، پر مسلمانن جا ته فقط شهر ڪراچي ۾ سترهن خدا آهن، جن مان اٺ سمنڊ جي ڪناري تي ويٺا آهن ۽ نو خشڪي تي آهن. خبر ناهي ڪنهن ڪنهن کي خدا بنائي وهاريو ويو آهي ته ڏيڻ وارا اهي آهن. اڄ ڪالهه هڪ اهڙي همراهه ڏي هر هڪ جي ڊوڙ آهي، جنهن کي ”ڌناڪي والا بابا“ سڏين ٿا. هن ۾ ڪئين وڏن وڏن ماڻهن جو اعتماد آهي. اتي هيلي پيڊ به ٺهرايو ويو آهي. ان کان اڳ ٽن ڪروڙ رپين جو رستو به ٺهرايو ويو. هو هٿ به نٿو ملائي، ڏنڊو اڳيان ٿو ڪري. جنهن کي جيترا دفعه ڏنڊو لڳو معنا اوترا سال هن جي وزارت رهندي ۽ پوءِ اسان جو ڪم سڄو گمانن تي هلي ٿو. الله به ڊگهو رسو ڏئي ٿو. ٻه ڏنڊا کائڻ بعد هن جي پروموشن ٻن سالن بعد ٿئي ٿي ته هو ته سڄو ڪرشمو ڌناڪا واري بابا جو سمجهي ٿو ۽ اصلي ڏيڻ واري رب کان وڌيڪ ڌناڪا واري بابا جي پوڄا ڪري ٿو.
”هڪ صحيح قسم جو مسلمان نوجوان ان پير وٽ پهتو ته هن ڏنڊو اڳيان ڪيو _ يعني ڪنڌ هيٺ ڪري جُهڪ ته ڏنڊو هڻانءِ.“
نوجوان هن کي چيو: ”جناب، اسلام عليڪم“.
هو سمجهي ويو ته هي اهڙو همراهه اچي ويو آهي، جيڪو منهنجي پيري مريدي جي دوکي ۾ نه ايندو. هيستائين ته ائين ئي ايمان جا سادڙا پئي آيا. بهرحال هن وري ڏنڊو اڳيان ڪيو ته نوجوان چيس:
”جناب! آئون سلام پيو ڪريان. اسلام عليڪم“
ان تي هن پير جا جيڪي چيلا خليفا ويٺا هئا تن نوجوان کي چيو:”پٽ! پير بابا سان ائين سوال جواب نه ڪبو آهي. ڌناڪا بابا وٽ عليءَ جو ڏنڊو آهي”
”اڙي بهائي حضرت علي پاڻ ته هٿ ملائيندو هو. هن کي ڏنڊو ڇو ڏئي ڇڏيو اٿس؟“ نوجوان پير جي خليفن کي چيو.
ان تي پير وٽ ويٺل چمچن نوجوان تي چڙ ڪندي چيو: ”او وهابي ڪنهن جاءِ جا! پير بابا توکي نابود ڪري ڇڏيندو. ڀڄي وڃ هتان.“ ۽ پوءِ هن نوجوان کي اتان ڀڄائي ڪڍيائون.
”مڪي جا ڪافر بت گهڙي انهن جي پوڄا ڪندا هئا اسان انسانن ۽ انهن جي قبرن کي ديوتا بنائي انهن کان پنون ٿا. انهن جي پوڄا ڪريون ٿا، توبه نعوذ باالله“ هن عالمِ دين پنهنجي تقرير ۾ اسان کي ٻڌايو. ”اهڙا پير، فقير ۽ ٺڳ درويش نه رکن روزو، نه پڙهن نماز. سندس مريد ۽ مجاور سندن بزرگي ۽ پاڪائي جي هٿ ٺوڪين قصن ذريعي وسوڙيل عوام کي ڪوڙڪي ۾ ڦاسائڻ جي ڪوشش ڪندا آهن”
”ڀائي هن درويش جي ڇا خوبي آهي؟ ڇا هو پنج وقت نماز جماعت سان پڙهي ٿو ۽ راتين جو جاڳي عبادت ڪري ٿو يا ڪا ٻي خوبي آهي.”
چي: ”هو ڪجهه کائي پئي نٿو.“
”اڇا!“
”سمهي نٿو.“
”منهنجا ڀائرو هي ذهني بيماريون آهن ٻئي. ننڊ نٿي اچي، ته چرين کي ننڊ نه ايندي آهي ۽ انهن ويچارن کي بک به نه لڳندي آهي. جيڪي پاڳل کائڻ وارا هوندا آهن اهي وري ايترو کائيندا آهن جو تعجب لڳندو آهي“
”اڇا ڀلا هو ٻيو ڇا ٿو ڪري؟“
”سائين سڄو ڏينهن بيهي گذاري ٿو.“ چيلا جواب ڏين ٿا.
”ڪنهن چيو آهي هن کي اڀ ڪاٺي وانگر بيهڻ جو؟ اسان جي نبي ڪريم صلعم نماز لاءِ ته چيو هو، باقي هيئن موالين وانگر بيهڻ لاءِ ته نه چيو هو“
”ته هي ڇا آهي، هي سڀ ڊراما آهن جنهن ذريعي غريب ۽ اڻ واقف عوام کي ڦريو وڃي ٿو، هن جهان جي دولت کان به ته ٻئي جهان جي جنت کان به. کيس قرآن يا سنت جون صحيح ڳالهيون ٻڌائي سچو ۽ بي خوف مسلمان بڻائڻ بدران غلط راهه ۽ شرڪ جون واٽون ڏسيون وڃن ٿيون. پوءِ ڇو نه اسان تي خدا جو عذاب نازل ٿئي. منهنجا مسلمان ڀائرو! ڪجهه سوچيو. فقط مسلمان جي گهر ۾ ڄمڻ سان اسان سچا مسلمان نه ٿي وينداسين. اسان پاڻ کي اسلام جو پوئلڳ سڏايون ٿا پر اسان جا ڪم ڪيڏا غلط آهن. اهو ئي سبب آهي جو هڪ غير مسلم جڏهن اسلام قبول ڪري مسلمان ٿئي ٿو ته هن جي عملن ۽ اسان جي عملن ۾ وڏو فرق نظر اچي ٿو. هتي جو يورپي ماڻهو مسلمان ٿيڻ بعد، اسلام جو ته قدر ڪري ٿو، پر اسان جهڙن ٺڳ مسلمانن کان پاسو ڪري ٿو.“ مالمو ۾ آيل مولوي صاحب پنهنجي واعظ ۾ ٻڌايو.
پاڪستان ۾ ايترو گهڻو رهڻ جو موقعو نه ملڻ ڪري اهڙن پيرن درگاهن، قبرن جي ڄاڻ گهٽ اٿم. مٿئين عالم جي تقرير بعد هتي سئيڊن ۾ رهندڙ منهنجا يورپي توڙي ٻين ملڪن جا مسلمان دوست ”ڌناڪا شريف جي پير صاحب“ بابت مون کان پڇڻ لڳا، پر کين ڪو جواب نه ڏئي سگهيس. ٿورو اهو به شڪ هوم ته متان اها حقيقت نه هجي. مولوي صاحب ائين مثال ڏنو هجي. پر پوءِ ڪجهه ڏينهن بعد برسات اخبار جي هڪ پراڻي پرچي (چوٿين آگسٽ 94) ۾ ان پير بابت پهرين صفحي تي تصوير سان گڏ خبر ڏٺم. هتي ان خبر جا ڪجهه حصا انهن پڙهندڙن جي دلچسپي لاءِ ڏيان ٿو، جن ان ڏينهن جي اها اخبار متان نه پڙهي هجي. خبر نيوز ڊيسڪ (ڪراچي) جي حوالي سان آهي ۽ ڪجهه ڳالهيون انگريزي جي ماهوار رسالي هيرالڊ مان پڻ Quote ٿيل آهن. خبر هن ريت آهي:
”ديوانو بابا، جنهن ٽن وزيراعظمن کي مار ڪڍي. کانئس مار کائڻ وارن ۾ نواز شريف ۽ غلام مصطفيٰ جتوئي به شامل آهن.“
رحمت الله ديوانا بابا جيڪو عام طرح ”پير صاحب ڌناڪا شريف“ جي نالي سان مشهور آهي، جو ٺڪاڻو ائبٽ آباد کان اٽڪل ستر ڪلوميٽر پري ڌناڪا ڳوٺ ۾ آهي. روزانو هن وٽ سوين ماڻهو اچن ٿا، جن جو اهو عقيدو آهي ته جنهن کي به پير صاحب پنهنجي لڪڻ سان ڌڪ هڻي ٿو ان جي مراد پوري ٿئي ٿي. ماهوار ”Herald“ پنهنجي تازي شمار ۾ لکيو آهي ته نواز شريف پير صاحب کي پنج لک رپيا نذرانو ڏيڻ گهريو، پر پير صاحب اهو رد ڪري ڇڏيو. البت هن محترمه بينظير ڀٽو کي لڪڻ سان ڌڪ هڻي کيس وزيراعظم بڻائي ڇڏيو. بعد ۾ جڏهن نواز شريف اتي پهتو ته پير صاحب کيس چيو ته کيس اچڻ ۾ دير ٿي وئي آهي ۽ هاڻ سندس لاءِ ڪي ڪونهي بچيو. رسالي موجب جتوئي صاحب هر مهيني پير صاحب وٽ حاضري ڀريندو آهي.