نعت شريف
ڌرتيءَ جي دل ٺري پئي، عرشن خوشي ملهائي.
سردار جيئن جو ڄائو، خوش ٿي پيا پيغمبر،
ڳوٺن ۾ رنگ لڳي ويا شهرن خوشي ملهائي.
رحمت سندا ڪنارا ٻڏندن کي ها ملي ويا،
لهرن جشن ملهايو بحرن خوشي ملهائي.
موسم بهار آيو آقا جي آجيان لئه،
وڻ ٽڻ پيا ها جهومي پٿرن خوشي ملهائي.
ڪوڙا ها کوهه جيڪي سارا مٺا ويا ٿي،
ماڻهن خوشي ملهائي ملڪن خوشي ملهائي.
مرسل جا ڏند مبارڪ موتين جا سڀ ها داڻا،
اجراڻ کي پسي ڪل هيرن خوشي ملهائي.
حجري ۾ ويهي روضي اطهر جو ڪريان درشن،
ورهن جي سڪ لاهي نظرن خوشي ملهائي.
خوشبوء اچي رهي آ شهمير خوبصورت،
مون نعت جيئن لکي آ اکرن خوشي ملهائي.