هئس پهاڙ مگر اڄ لڏي ويو آهيان.
سڏيو آ حسن اڏي تي ڪڏي ويو آهيان.
چيائين ڪجهه به نه ٿيندو، اکين ۾ آءُ هلي،
۽ سچ اهو آ، وڃي مان ٻڏي ويو آهيان.
ملڻ جي وقت وڇوڙو رڳو چيو هن آ،
نهن کان چوٽ تائين مان ڌڏي ويو آهيان.
پيو هان سونهن جي پويان سندس ڪا ٻاجهه پوي،
الائي ڪهڙي طرف مان اڏي ويو آهيان.
مڪان لامڪان ۾ نه ٿو رهان هاڻي،
لڳي ٿو عشق جي پاسي اڏي ويو آهيان.