سهڻي جي شهر کي مان بس سنڌ ئي ٿو سمجهان.
رب پاڪ جي امبر کي مان سنڌ ئي ٿو سمجهان.
هڪ شخص مون سان اڪثر کٽ پٽ پيو ڪري ٿو،
ان لاءِ هاڻ گهر کي مان سنڌ ئي ٿو سمجهان.
مون کي سماج ڇا لئه ويرين جيان ڏسي ٿو،
جي پيار جي نظر کي مان سنڌ ئي ٿو سمجهان.
اونداهه جي ڳلن تان ڳوڙها اگهي سدائين،
هر رات جي سحر کي مان سنڌ ئي ٿو سمجهان.
منهنجي اڱڻ تي خوشبوءِ جهمريون هڻي رهي آ،
محبوب جي نظر کي مان سنڌ ئي ٿو سمجهان.