ڀل لڳئي مچ چئي رهيو آهي.
آئينو سچ چئي رهيو آهي.
چنڊ توڙي جو ڪجهه چوي به نه ٿو،
پوءِ به ڄڻ ڳچ چئي رهيو آهي.
هجر دڙڪا ڏئي ٿو سمجهائي،
عشق کان بچ چئي رهيو آهي.
وقت مون سان پيو ٿو ڳالهائي،
رنگ ۾ رچ چئي رهيو آهي.
اڄ به تنهنجا ڪَنا ڪچا آهن،
ڪجهه اڃا پچ چئي رهيو آهي.
جڳ انا جي پهاڙ تي بيهي،
خيال سان نچ چئي رهيو آهي.
ظلم تاريخ سان ٿيو آهي،
اڄ به چچ چئي رهيو آهي.
صبح ڇو روز بڻجي ايلازي،
شام جو اچ چئي رهيو آهي.