“ڪڏهن ياد ايندئي”
سي ننڍپڻ جون يادون، جتي يار مان تون،
جي ملندا هئا سون، ته ويهندا هئا سون،
ڪو گهمندا هئا سون، ۽ چوندا هئا سون،
تون منهنجو پرين آ، تون منهنجو پرين آ.
ڪڏهن ياد ايندئي،...........
ڪڏهن ياد ايندئي، ڪڏهن ياد ايندئي،
اها لڪ لڪوٽي، هئي هڪڙي ڪوٺي،
۽ ڪوٺيءَ جي ڪنڊ ۾، مان توکي لڪائي،
وري آنءُ موٽي، پو توکي ئي ڳوليان،
ڪڏهن ياد ايندئي، ...........
ڪڏهن ياد ايندئي ڪڏهن ياد ايندئي.
ڏئي هٿ هٿن ۾، اڇا ڪپڙا پائي،
ڪتابن جو ٿيلهو ڪلهي ۾ ورائي،
علم جي بهاني عشق کي پرائي،
(ڏسون هڪ ٻئي کي) دنيا کي ڀلائي،
ڪڏهن ياد ايندئي............
ڪڏهن ياد ايندئي ڪڏهن ياد ايندئي،؟
جڏهن مان نه هوندس تڏهن ياد ايندئي.!
ڪڏهن ياد ايندئي.؟ ڪڏهن ياد ايندئي.؟؟؟