خوبصورت ترين هو آهي.
بي تحاشا حسين هو آهي.
ذهن تسليم ٿو ڪري ان کي،
مان اياڻو ذهين هو آهي.
مان ٿو لفظن جي ڪريان اوساري،
شاعري جي زمين هو آهي.
آنءُ ادنى غلام هان هن جو،
سونهن شعبي جي ڊين هو آهي.
ڪو به دل ۾ نه پير پائيندو،
ڇو ته دل ۾ مڪين هو آهي.
آنءُ برسات جو اڇو پاڻي،
انڊلٺ جان رنگين هو آهي.
چنڊ اڀريو ته پوءِ پڪ ايندي،
واعدن جي امين هو آهي.
هن کي ڏسندي ئي دل چيو شهمير،
آفرين آفرين هو آهي.