پرين تون ساڻ هوندو آن وڇوڙو ڦوڳ لڳندو آ.
حقيقت ۾ حياتي کي سنجيده ڀوڳ لڳندو آ.
پکين وانگي اچن اڏري ڏهاڙي رات جو سپنا،
صبح جو لڙڪ اکين جا سندن کي چوڳ لڳندو آ.
نماڻو چاهه منهنجو عشق جو مسڪين هاري آ،
رويو سونهن جو مون کي وڏيرو ٺوڳ لڳندو آ.
ڏسان ٿو جسم کي ڀي نئون الستي رنگ رنڱيل آ،
مڃان ٿو روح کي ڀي صوفين جو جوڳ لڳندو آ.
هوا هر وقت شاهد آ خزان ۾ خوش گذاريو آ،
گلن جي مند ماري ٿي، سندس اٺوڳ لڳندو آ.
غريبي ۽ اميري ۾ فلڪ جيڏو فرق آهي،
هي جيون طوق بڻجي تلخ ڄڻ ڪو روڳ لڳندو آ.
دنيا کي دنگ سمجهوسي، دنيا داري نه سمجهي سي،
اسان جو خيال هر انسان کي ڄڻ اوڳ لڳندو آ.
پشم لهجو ڪري مٺڙا پڪارين نانءُ ٿو شهمير،
الائي ڪيترن ماڻهن جي منهن تي سوڳ لڳندو آ.