شاعري

جدائي جي جزيري تي

شھمير سومرو سنڌ جو اهو سھڻو ۽ سيبتو ڪوتاڪار آهي، جنھن پنھنجي منفرد لب و لھجي ۽ انوکي اسلوب سان سنڌ جي ادبي آکيري ۾ پنھنجي جاءِ ٺاهي ورتي آهي. نئين ٽھيءَ ۾ غزل جھڙي حسناڪين سان ڀرپور صنف کي پنھنجي محبوبا بڻائيندڙ هن قلمڪار پڙهندڙن جو ڌيان پاڻ ڏانھن ڇڪائي ورتو آهي. پنھنجي غزلن ۾ منفرد رديفن جي چونڊ ۽ انھن سان بھترين نڀاءُ هن شاعر کي همعصرن ۾ هڪ الڳ سڃاڻپ ڏني آهي. شھمير جي شاعريءَ ۾ سرتيءَ جي سونھن جا عڪس بہ آهن، عاشق جي دل جا رقص بہ آهن، مٽيءَ جي مهڪ بہ آهي تہ ڌرتيءَ جا ڏک بہ آهن. هن ڪويءَ وٽ خيالن جي کاڻ ۽ لفظن جو اڻ کٽ خزانو آهي.

Title Cover of book جدائي جي جزيري تي

تلخ ماضيءَ جي تصوير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

تلخ ماضيءَ جي تصوير مان ڀؤ ٿو ٿئي.
ياد جي هن وڏي وير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

مون کي توسان ملڻ ڪو نه ڏيندي مٺي،
مون کي پنهنجي ئي تقدير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

عشق جي جنگ ۾ پيار غازي بڻيو،
سازشن واري شمشير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

مون کي شربت ۾ يارن پياريو زهر،
ان ڪري اڄ مٺي کير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

ڪارا بادل ۽ گجگوڙ اڀ تي ڏسي،
اڄ ته گهر جي به ڇهتير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

جيئن غصي ۾ اچي نانگ کائي ٻچا،
اڄ مريدن کي ائين پير مان ڀؤ ٿو ٿئي.

تون نه آهين پرين هنيانءُ ساڙي پئي،
هاڻ گهلندڙ ٿڌي هير مان ڀؤ ٿو ٿئي.
¬¬¬¬¬
مان محبت جون ڳالهيون ڪندو ٿو وتان،
هو چوي ٿي ته شهمير مان ڀؤ ٿو ٿئي.