شاعري

جدائي جي جزيري تي

شھمير سومرو سنڌ جو اهو سھڻو ۽ سيبتو ڪوتاڪار آهي، جنھن پنھنجي منفرد لب و لھجي ۽ انوکي اسلوب سان سنڌ جي ادبي آکيري ۾ پنھنجي جاءِ ٺاهي ورتي آهي. نئين ٽھيءَ ۾ غزل جھڙي حسناڪين سان ڀرپور صنف کي پنھنجي محبوبا بڻائيندڙ هن قلمڪار پڙهندڙن جو ڌيان پاڻ ڏانھن ڇڪائي ورتو آهي. پنھنجي غزلن ۾ منفرد رديفن جي چونڊ ۽ انھن سان بھترين نڀاءُ هن شاعر کي همعصرن ۾ هڪ الڳ سڃاڻپ ڏني آهي. شھمير جي شاعريءَ ۾ سرتيءَ جي سونھن جا عڪس بہ آهن، عاشق جي دل جا رقص بہ آهن، مٽيءَ جي مهڪ بہ آهي تہ ڌرتيءَ جا ڏک بہ آهن. هن ڪويءَ وٽ خيالن جي کاڻ ۽ لفظن جو اڻ کٽ خزانو آهي.

Title Cover of book جدائي جي جزيري تي

رات آيو خيال گيڙو ويس ۾.

رات آيو خيال گيڙو ويس ۾.
پيار جو هو ڀال گيڙو ويس ۾.

سچ افق ارپيو، محبت جو اصول،
سج جو هو زوال گيڙو ويس ۾.

ڇو نه ٿي جنوب ٿي حاوي ڀلا ؟
آ سڄو شمال گيڙو ويس ۾.

مان جڳن کان سنڌ جو صوفي مٺا،
اڄ به منهنجو حال گيڙو ويس ۾.

هڪ طرف رقصم مي رقصم ئي هئو،
ٻي طرف هو لعل گيڙو ويس ۾.

ڪاپڙين جا خيال کاهوڙي هئا،
هو غضب هر ڇال گيڙو ويس ۾.

هو سچل، تبريز، باهو، موج ۾،
شاهه ۽ جلال گيڙو ويس ۾.

جسم پهريو پر عجب انداز ۾،
روح جو رومال گيڙو ويس ۾.

Poetry of Shahmir Soomro
Translated by Nawab Ali Rahoo

Last night a thought appeared in ochregarb,
It was blessings of love in ochre garb.

Sky-dedicated truth became the principle of love,
The downfall of the sun was in ochre garb.

Why not South dominate?
The entire North is in ochre garb.

O honey! I’m Soofi of Sindh since time immemorial,
Even today my condition is in ochre garb.

On one hand,there was only dance and dance!
On the other hand, the Lal was in ochre garb.

Itinerant’s thoughts were vibrant,
Every jump was wonderful inochre garb.

Sachal, Tabreez, Baho were in a reverie!
Shah and contemplation were in ochre garb.

Body was strangely covered!
The handkerchief of soul was in ochre garb.