شاعري

جدائي جي جزيري تي

شھمير سومرو سنڌ جو اهو سھڻو ۽ سيبتو ڪوتاڪار آهي، جنھن پنھنجي منفرد لب و لھجي ۽ انوکي اسلوب سان سنڌ جي ادبي آکيري ۾ پنھنجي جاءِ ٺاهي ورتي آهي. نئين ٽھيءَ ۾ غزل جھڙي حسناڪين سان ڀرپور صنف کي پنھنجي محبوبا بڻائيندڙ هن قلمڪار پڙهندڙن جو ڌيان پاڻ ڏانھن ڇڪائي ورتو آهي. پنھنجي غزلن ۾ منفرد رديفن جي چونڊ ۽ انھن سان بھترين نڀاءُ هن شاعر کي همعصرن ۾ هڪ الڳ سڃاڻپ ڏني آهي. شھمير جي شاعريءَ ۾ سرتيءَ جي سونھن جا عڪس بہ آهن، عاشق جي دل جا رقص بہ آهن، مٽيءَ جي مهڪ بہ آهي تہ ڌرتيءَ جا ڏک بہ آهن. هن ڪويءَ وٽ خيالن جي کاڻ ۽ لفظن جو اڻ کٽ خزانو آهي.

Title Cover of book جدائي جي جزيري تي

خيال هن جي انگ تي بيهي رهيو.

خيال هن جي انگ تي بيهي رهيو.
ساهه منهنجو ڌنگ تي بيهي رهيو.

ڇا به ٿي پر، هي پرين حاصل ڪبو،
ضد هڪڙي ٽنگ تي بيهي رهيو.

ٿي زماني جي خفن کان بي خبر،
هڪ مصور رنگ تي بيهي رهيو.

عشق مون کي خوب خاموشي ڏني،
چاهه تنهنجو چنگ تي بيهي رهيو.

سوچ ۾ پئجي ويو ڪڙمي ڏٺم،
صبح هڪڙي سنگ تي بيهي رهيو.

هن صدا ڏئي هن سخي کان ڇا گهريو؟
ڇو سخي اڄ منگ تي بيهي رهيو.

درد قابو تو ائين مرڪي ڪيو،
مال ڄڻ ڪو ونگ تي بيهي رهيو.

مون ڏٺو شهمير ساڀيا کي ڇڏي،
خواب جي آ جهنگ تي بيهي رهيو.