اڇو مٿو ڪري هو انتظار ۾ مئو.
عجيب شخص نيٺ اعتبار ۾ مئو.
هو نفرتن جي درميان کلي کلي رهيو،
وڏي ۾ هي وڏو آ سچ ته پيار ۾ مئو.
غريب وٽ نه ڪجهه هئو سواءِ ياد جي،
اهو به سج لهڻ جي وقت سار ۾ مئو.
هئس ته ڪجهه به ڪو نه پر الائي ڇا مليس،
سدائين بي قرار پر قرار ۾ مئو.
چون پيا هي عشق جي انوکي راند آ،
ويو کٽي اهو ئي جيڪو هار ۾ مئو.
خزان ۾ خوش رهڻ جو ڀؤنر کي هنر هئو،
الائي ڪيئن اهو وڃي بهار ۾ مئو.
گلابي رنگ جا بدن تي کوڙ ڌڪ هئس،
چون ٿا رات جيڪو شخص پيار ۾ مئو.
چڱي طرح ته جي رهيو هئو شهمير پر،
اهو به نيٺ اڄ اکين جي وار ۾ مئو.