مان مٽيءَ جو نصيب پٿر جو.
خوب آهي فريب پٿر جو.
جسم کي گهٽ سزا ڪٿي آهي،
روح جي لئه صليب پٿر جو.
ناز هن جا نفيس هن ڏاڍا،
آهه سهڻو عجيب پٿر جو.
مون ٻڌو هو حساس طبيعت آ،
پر لڳي ٿو اديب پٿر جو.
هر ڪو شيشي جو گهر پيو ٺاهي،
دور آهي عجيب پٿر جو.
ويلي ويلي خدا صبر سان ڇو؟
نان کائي غريب پٿر جو.
سڀ چون ٿا اڃا عيان ٿيندو،
فلسفو عنقريب پٿر جو.